Oeps, mislukt...

Ik wilde zelf eens een vegetarische burger maken, maar de meeste recepten die ik tegenkwam bevatten ei (dus niet veganistisch) of paneermeel (ongezonde en overbodige toevoeging in mijn ogen). Toen zag ik dit en ik moest het gewoon proberen. Helaas zijn die van mij niet zo mooi uitgedraaid. Het ziet er wel mooi uit moet ik zeggen, net een aardbeienkoekje. Mijn 'deeg' viel vooral uit elkaar, misschien doordat ik havervlokken in plaats van havermout heb gebruikt en het daardoor wat groffer is? Een volgende keer denk ik dat ik ga proberen het allemaal in de staafmixer te doen in plaats van handmatig te prakken, en eventueel wat water aan toevoegen zodat het meer een echt beslag wordt.

Het werd ook een mooi roerei, voor als je tegen tofu zou zijn.

Ingrediënten

- 1 pot kikkererwten (rond de 210g) of 100g gedroogde kikkererwten, een nacht geweekt en anderhalf uur gekookt

- 100g havermout of 75g havervlokken

- 1,5 paprika

- 1 ui

- kruiden, ik heb peterselie, oregano, dille en pili-pili gebruikt

- peper en zout naar smaak

Werkwijze

Ik raad je eigenlijk aan om de kikkererwten te ontvellen, maar als je daar te lui voor bent zoals ik of er simpelweg geen tijd voor hebt, gaat het ook zonder, dan zal het enkel iets minder smeuïg zijn. Prak de kikkererwten fijn in een kom (of doe het in een staafmixer/keukenmachine). Snijd de paprika en ui fijn en voeg samen met de havermout. Meng alles door elkaar. Probeer er nu balletjes van te vormen die je tot burger platdrukt als dit niet lukt voeg er dan wat water aan toe, of als je geen zin hebt in burgers kun je het gewoon zo al bakken in de pan. Verhit wat olie in een koekenpan en bak een vijftal minuutjes (aan beide kanten als je burgers maakt). Serveer met een frisse salade of op een broodje. Smakelijk!

Zout, suiker en vet

Onlangs heb ik het boek Zout, suiker en vet van Michael Moss gelezen en ik kan het alleen maar aanraden! Het is 300 bladzijdes materie over de vaak duistere praktijken van de voedingsindustrie, nu open en bloot voor ons, de consument. Wellicht gaan de geïnteresseerden in dit boek eerst en vooral degenen zijn die zich al om hun gezondheid bekommeren, maar aangezien het zo goed verkoopt neem ik aan dat ook oningewijden zich met deze materie bezig houden.

Naar mijn mening is er wel het risico dat mensen de voedingsindustrie voor alles de schuld gaan geven. Het is natuurlijk niet allemaal zuiver wat daar gebeurt, dat geef ik grif toe, maar zoals Michael Moss op het einde schrijft: uiteindelijk bepaal jij als consument wat je wel en niet koopt. Het is gemakkelijk om je handen te wassen in onschuld, maar in het boek wordt treffend de carrière van een door wetenschap gepassioneerde man beschreven die zijn idealen moet opgeven om te overleven in de harde zakenwereld, want dat is waar het uiteindelijk in ieder bedrijf om draait. Je kunt stellen dat gezondheid belangrijker is dan om het even wat, ik zeg maar iets, schoenen, maar uiteindelijk zijn er ook mensen die aan schoenen verslaafd zijn - een minderheid weliswaar. Ik wil alleen maar zeggen dat je met alles mensen schade kunt berokkenen en ergens moeten we ook begrijpen dat bedrijven alleen zoveel mogelijk winst willen maken.

Laten we hopen dat er meer en meer bedrijven zullen opkomen die ook de belangen van de consument hoog in het vaandel dragen, maar ik denk dat de vraag naar zulke bedrijven steeds hoger wordt aangezien het een ware trend is om je bewust te zijn van wat je in je mond steekt, en dat is waar onze macht begint. Als er meer en meer mensen afstand beginnen te doen van bewerkt voedsel, zullen de grote bedrijven hopelijk inzien dat er ook een andere manier van zaken doen is. Wellicht gaat dat ook een verandering in het prijskaartje teweeg brengen, maar het zij zo. Beter voorkomen dan genezen want een leven lang pillen voor allerlei obesitas-gerelateerde aandoeningen slikken is ook niet goedkoop. Ideaal zou natuurlijk zijn dat de overheid ongezonde, bewerkte producten duurder maakt en gezond voedsel subsidieert zodat iedereen die mogelijkheid heeft om gezond te eten, ook al is het budget niet al te ruim. Maar voorlopig blijft dat bij dromen...

Back on track!

Hier ben ik weer! Lang geleden dat ik nog iets gepost heb, maar ik hoop terug meer te kunnen posten en er helemaal in te raken.

Een boek dat ik recent heb gelezen, is De vrolijke veganist van Floris van den Berg, een filosoof die zichzelf ecohumanist noemt, een begrip dat nader wordt uitgelegd in het boek zelf, maar hij focust vooral op dierenwelzijn en milieu, dingen die ik alleen maar kan toejuichen.

In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, is het helemaal geen vrolijk boek. Dit boek over veganisme is niet zozeer gefocust op het gezondheidsaspect (vergelijk met 21 dagen vegan), hoewel het op het laatst wel wordt genoemd. Floris van den Berg zelf noemt veganisme een morele plicht. Wie ziet welke blinde vlekken er in de maatschappij en het eigen consumptiegedrag zijn, zal vanzelf overtuigd zijn van de noodzaak van veganisme. Zijn boek is zo opgebouwd dat je hem haast wel moét geloven. Hij vergelijkt de toestanden in de bio-industrie met de holocaust en besnijdenis, dingen die er op het eerste zicht niks mee te maken hebben, maar als je er twee keer over nadenkt is het zo gek nog niet.
In het tweede deel van het boek vind je argumenten die vaak door vleeseters (of carnisten, zoals hij ze noemt) worden gebruikt waarom je wel vlees zou eten, die hij stuk voor stuk afkaatst. De dingen die hij schrijft raken mij echt en ik kan me vinden achter zijn argumentatie, alleen... Dit boek is vooral geschreven om carnisten te overtuigen neem ik aan, en de stijl en toon die hij hanteert, zijn behoorlijk agressief. Ikzelf ben al aardig op weg naar het veganisme, maar voor iemand met het gemiddelde Westerse eetpatroon vol suiker, vetten en dierlijke producten, zal zich behoorlijk aangevallen voelen.
Zelfs ik vind het een beetje onaangenaam dat hij alle niet-veganisten immorele monsters noemt. Voor mijn gevoel gaat ie iets te ver daarin, maar één van de sterkste pijlers van zijn boek is dat slavernij vroeger ook alom geaccepteerd werd en nu not done is. Iets dat dichter bij huis staat, is het rookverbod in de horeca. Nog geen tien jaar geleden leek dat onmogelijk, dus waarom zou hetzelfde niet kunnen gebeuren met veganisme? Dat degenen die iets dierlijks willen met de vinger worden gewezen en vreemd nagekeken worden in plaats van de vega's en vegans! Tot het zover is zullen we de mensen moeten overtuigen, alleen weet ik niet of dit het geschikte boek daarvoor is.

Heeft iemand van jullie dit al gelezen? Het is vrij recent (2013) maar juist daarom de moeite!

Te simpel...

...om dit recepten te noemen, maar wel erg leuk om te delen!

Broccoli is één van de gezondste groentes die er zijn, maar wist je dat het in combinatie met tomaat nóg gezonder is? Zo kan je lichaam namelijk optimaal de voedingsstoffen eruit opnemen. En de lycopeen in tomaat, een krachtige antioxidant, wordt dan weer gemakkelijker opgenomen door verhitting en wat olijfolie. Zo krijg je deze simpele maar lekkere combi! En knoflook is altijd lekker.

Snijd een broccoli in roosjes, snijd enkele tenen knoflook in plakjes en verhit wat olijfolie in een wok. Fruit een half pakje tomatenblokjes in brik samen met de knoflook in de olie en voeg de broccoli toe. Roerbak beetgaar en serveer. Een lekker bijgerechtje.

Dit is zo'n gemakkelijk, snel en lekker tussendoortje! Men neemt een stengel selder en wat amandelpasta. Vul de holte in de stengel met amandelpasta en snijd in stukken. Ready to eat. Je kunt er ook wat rozijntjes op strooien, Amber Albarda noemt het dan "mieren op een boomstam" in haar kookboek voor het hele gezin. En er druipt natuurlijk àltijd wat amandelpasta uit omdat het zo loperig is.

De groene garde

Mijn tochtje door de bib heeft best wel wat opgeleverd. De groene garde is een prachtig kookboek, maar het is méér dan enkel een kookboek. 

Zoals er bijstaat, het gaat over heerlijk én eerlijk eten. Het boek is ingedeeld in seizoenen, met 25 recepten voor elk seizoen. Aan het begin van een seizoen is er een mooie fotocollage en een lijstje met groenten en fruit van het seizoen. Hierbij is er natuurlijk wel een onderscheid tussen de dingen die aan het begin van een seizoen verkrijgbaar zijn en aan het einde, dus daarin moet je je gezond verstand een beetje gebruiken.

De recepten zijn voorzien van handige symbooltjes die aangeven of het vegetarisch, veganistisch of glutenvrij is, de moeilijkheidsgraad en de bereidingstijd. Handig! De foto's zijn gewoon geweldig. Meestal in groot formaat. Om van te watertanden. Wie wil dit nu niet opeten?!

 En er zijn interviews met mensen die een verandering proberen te brengen in de voedingsindustrie plus achtergrondverhalen over bijvoorbeeld de rijstteelt of hoe er vaak kinderarbeid wordt gebruikt in de cashewnotenindustrie. Heel erg verhelderend. Er staan dan een getekend stappenplan bij om het nog eens te verhelderen en het boek geeft tips over hoe je zelf je steentje kunt bijdragen. Top!

achtergrondinformatie over de visvangst

Achteraan in het boek zijn twee registers: één met de recepten per gang en één gebaseerd op de ingrediënten. Zo vind je altijd hetgeen je zoekt in een oogopslag. Als het nog niet duidelijk was: dit is echt een geweldig kookboek, ik zou het zo kopen. Enige jammere is dat er ook veel vlees- en visgerechten in staan die niet geschikt zijn voor mij, maar voor omnivoren is het dan weer wel ideaal. Toch heb ik er genoeg uit kunnen halen en voor de zoetebekken onder ons: er staan ook dessertjes in. Een ander minpuntje is dat niet alles zo gezond is, maar je kunt er gemakkelijk je eigen draai aan geven. Een aanrader!

"Wat de pot schaft"

Toen ik in de bib was, viel mijn oog ineens op dit kookboek. Lisette Kreischer is ook de auteur van het geweldige NON*FISH*A*LI*CIOUS  en nog enkele andere compleet veganistische kookboeken. Genoeg redenen om eens een blik te werpen op dit, toch?

Haar boek begint met een inleiding waarin ze vertelt waarom ze dit boek heeft geschreven want laten we even duidelijk zijn: dit is niet je "normale" vegan kookboek. Dit is een kookboek met geveganiseerde gerechten uit de traditionele Nederlandse en Vlaamse keuken. Om het grofweg te zeggen: boerenkost. Zoals oma het maakt. Niet direct iets waar ik heel erg gecharmeerd van ben. Veel van de gerechten bevatten naar mijn smaak namelijk iets te veel sojaroom en -boter. Maar ook van de maak van die gerechten ben ik geen grote fan. Alleen zijn er ook genoeg mensen die daar juist wél van houden. En voor hen is er ook dit kookboek. Omdat het geweldig is als er meer mensen plantaardig eten. Voor het milieu en voor het dierenwelzijn, al is het maar één dag per week. En dat probeert Lisette ook te doen in dit boek: gewone mensen leren dat veganistisch eten helemaal niet moeilijk hoeft te zijn en je prima alle ingrediënten bij een gewone supermarkt kunt halen.

Ook al zijn de gerechten in dit boek niet aan mij besteed, het is wel een leuk boek. De lay-out vind ik heel tof gedaan! Bij elk gerecht is er een grote foto en ook een kleine inleiding over het hoe wat en waarom. De pagina's zijn versierd met kleine illustraties en voor elk hoofdstuk is er een creatieve opsomming van de gerechten.

Geweldig om naar te kijken toch? Kortom, het staat niet mis in je kast. En wie weet waag ik me ooit aan een simpele pasta caponata.

100% suikervrij

Via via kwam ik op de website www.sugarchallenge.nl uit en ik werd meteen enthousiast, dus ik rende bij wijze van spreken naar de bibliotheek om een exemplaar te lenen. En het heeft me niet teleurgesteld, ik heb het boek in één ruk uitgelezen! Het enige vreemde vond ik dat het bij Anorexia-eetstoornissen stond, want ik zie echt niet in wat dit boek te maken heeft met eetstoornissen? Het is niet omdat je geen suiker meer wilt eten, dat je direct anorexia hebt lijkt mij. De schrijfster spreekt wel over het feit dat zij in het verleden met eten heeft geworsteld - zoals zovelen onder ons, door de vele dieetmythes zien we door het bos de bomen immers niet meer - maar een eetstoornis wordt niet benoemd. Maar dat terzijde.

huh?

Het boek is netjes ingedeeld in verschillende hoofdstukken en voor je echt overgaat op het afkicken van suiker, leer je wat suiker met je doet en waarom we met zijn allen massaal verslaafd zijn. Wat ik zo goed vind aan dit boek, is dat het niet alleen om 'suiker, het witte vergif' gaat maar ook om de vele vormen van suiker die onze geest zoet houdt. Daardoor kun je dit boek ook een beetje beschouwen als een zelfhulpboek. Wat wil jij in dit leven?

Hoewel ik al veel weet over suiker in al zijn vormen, kan ook ik zeggen dat ik toch wat heb bijgeleerd van dit boek en dat is al een prestatie op zich. De meeste boeken over gezonde voeding sla ik ondertussen gewoon over, omdat er niets nieuws meer in staat. Er wordt wat wetenschappelijke uitleg gegeven, maar niet overdreven zodat je als leek - en dat ben ik ook, ik heb tot nog toe nog geen wetenschappelijke studies o.i.d. gedaan - ook mee kunt in het verhaal. Achteraan in het boek is een lijst met bronvermelding, zodat je kunt uitpluizen waar de informatie vandaan komt voor de critici onder ons.

Dan is er nog een lijstje met recepten. Er staan leuke dingen tussen, maar het merendeel is toch niet aan mij besteed omdat het voor mij lijkt - dit is dus mijn persoonlijke mening! - dat de schrijfster eerder aanleunt bij een paleo leefstijl. Daar is niets mis mee en misschien zelfs gezonder, maar ik ben er zelf nog niet aan toe om actief dierlijke producten te nuttigen. Wie weet komt dat nog met de tijd, dus als jij ook een vegetariër of veganist bent, laat dat je er niet van weerhouden dit boek te lenen/kopen want het is het waard.

Hét pluspunt van dit boek vind ik dat het ook stelt dat je natuurlijke suikers niet in overvloed moet gebruiken. Dit strookt namelijk volledig met wat ik zelf vind. Er zijn veel mensen die denken dat natuurlijke suikers niet schadelijk zijn, maar het tegendeel is natuurlijk waar. Zelf vermijd ik agave-, ahorn- en graanstropen. De enige suikers die toegestaan zijn tijden de Sugarchallenge - in beperkte mate - zijn palmsuiker, kokosbloesemsuiker, mesquitepoeder, lucumapoeder en stevia en dit is top, omdat dit ook de enige suikers zijn die ik zelf toesta in de producten die ik koop.

Veel lof voor Carola dus! Zij is de eerste in Nederland die zo'n boek schrijft en ik hoop dat het de mensen, de voedingsindustrie en - misschien vooral - de overheid tot nadenken stemt. Oja, en de retro lay-out is ook best leuk :-)

Boeken: Live, love, laugh & Eet jezelf jong

Vandaag wil ik even twee geweldige boeken bespreken, die volgens mij wat minder bekend zijn. In de bibliotheek liep ik altijd rond in de afdeling Voeding maar vorig weekend kwam ik erachter dat er ook een afdeling Gezond leven bestaat. Daar ben ik meteen eens gaan snuffelen en ik heb een stapeltje boeken geleend, waarvan deze twee toch echt mijn favoriete zijn.

Live love & laugh is een lifestyleboek van Martine Prenen, een Vlaamse gezondheidscoach. Haar boek is dan ook bekender in Vlaanderen dan in Nederland en ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord, wat ik toch best gek vind aangezien ik het een fantastisch boek vind en het toch nog vrij recent is (2011). Ik zou het het beste kunnen vergelijken met Eet jezelf mooi, slank en gelukkig van Amber Albarda, dat volgens mij veel bekender is. Maar er zit ook nog een stukje Kyra's kitchen in, waarin Martine Prenen uitlegt welke voedingsmiddelen helpen tegen welke kwaaltjes. Er wordt ook uitgebreid beschreven waartegen bijvoorbeeld knoflook en ui goed zijn en hoe je ze kunt gebruiken. Maar dit boek gaat verder dan voeding alleen: er worden tips gegeven over opvoeding, ontspanning, beweging en relaties. Over het creëren van me-time en hoe grenzen bepalen mét je kind. Ook aromatherapie en massages worden behandeld. Er wordt helder uitgelegd wat en waarom goed voor je is en wat niet. Er staan enkele foto's in het boek, vaak van Martine Prenen zelf, maar het boek is versierd met leuke tekeningen. Niet artistiek, maar vrolijk om naar te kijken. Ook handig zijn de Mar's tips en tricks waarin er kort 10 tips worden gegeven na elk hoofdstukje om het in de praktijk toe te passen. Een musthave in de gezonde boekenkast!

Eet jezelf jong is dan weer een boek dat lijkt op De Voedselzandloper van Kris Verburgh. Het grootste verschil tussen beide boeken, is dat Elizabeth Peyton-Jones de consumptie van volkoren graan niet verbiedt. Verder wordt er wel duidelijk uitgelegd welk eten je verjongt, opgedeeld in vijf categorieën, maar er wordt minder naar wetenschappelijk onderzoek verwezen, hoewel het wel allemaal heel betrouwbaar overkomt. Ook hier geldt weer: weinig foto's, wel veel leuke tekeningen. Het wordt een dieet genoemd, maar is eigenlijk ook meer een manier van leven. Er is een soort checklist voor hoe oud je eigenlijk écht bent, en dan start je met een detox van twee weken, waarna je je leven helemaal omgooit als je tot nu toe een food junkie was. Op mij is dit nu niet meer zo van toepassing, temeer omdat ik echt nog jong ben, maar ik kan me voorstellen dat dit boek veel handiger is om mee te starten dan De Voedselzandloper, want er staan ook recepten in! Er wordt je niet alleen verteld wat je moet eten, er wordt je ook verteld hoe. Handig voor mensen die wel de achtergrondkennis bezitten maar niet goed weten hoe ermee te beginnen dus.

Ik heb absoluut niets tegen de boeken van Amber Albarda, Kyra de Vreeze of Kris Verburgh, maar ik vind dat deze boeken zeker niet moeten onderdoen en onterecht wat in de schaduw staan.

Amber Albarda - Gezond genieten!

Ik heb het nieuwe kookboek van Amber Albarda kunnen lenen in de bib! Het is vooral gericht op gezond eten met het hele gezin en in het bijzonder je kinderen gezond leren eten. Aangezien ik geen kinderen heb, is dat dus niet zo toepasselijk op mij, maar dat neemt niet weg dat het een leuk boek is. De recepten zijn eenvoudig klaar te maken, je hebt er niet echt ingewikkelde keukenapparatuur voor nodig, pluspunt. De recepten zijn netjes onderverdeeld in categorieën (ontbijt, lunch, snacks, drinken, hoofdmaaltijden én desserts) zodat je snel weet waar je aan toe bent. Wat niet echt aanleunt bij mijn persoonlijke levensstijl, is dat Amber Albarda wel vlees en/of zuivel gebruikt in haar recepten, aangezien ik het merendeel van de tijd vegetarisch en zelfs veganistisch eet. Het staat wel nog niet vast dat dat persé ongezond is, het is alleen niet geschikt voor mij, omdat ik er nog niet aan toe ben.
Het boek staat vol met mooie foto's en af en toe nog wat uitleg over waarom iets wel of niet gezond is. Wil je hier meer over weten, dan raad ik je aan om haar eerste boek te lezen.
Er zijn hier gepimpte versies te vinden van choco, macaroni met ham en kaas, pasta carbonara, fishsticks... Kortom, ook goed voor 'gewone' mensen die afgeschrikt worden door übergezonde maaltijden. Een aanrader.

Kyra's kitchen

In de bibliotheek is eindelijk Kyra's kitchen toegekomen, waarna ik het direct heb uitgeleend. Het ziet er heel aantrekkelijk uit moet ik zeggen. Kyra de Vreeze is bekend van haar boeken (o.a. Daytox) en natuurlijk haar blog en dit is haar lang verwachte kookboek. 50 pure recepten voor de 10 meest voorkomende klachten. Hippocrates zei al lang geleden dat je voeding je medicijn moest laten zijn, top instelling. Wanneer je het boek openslaat, is er eerst een zeer handige inhoudstafel, onderverdeeld in:

Inleiding

Deel I Voorkomen

De basis

1. Zes pijlers van gezondheid

2. Praktische inspiratie

3. Aan de slag

Deel II Verhelpen

Je maaltijd als medicijn

1. Slapeloosheid

2. Opgeblazen en winderig

3. Overgevoelig

4. Obstipatie

5. Dip

6. Stress

7. Hormonaal

8. Griep en verkoudheid

9. Hoofdpijn

10. Overgewicht

Dankwoord

Meer praktische informatie

Register

Er staat ook in het boek dat het geen vervanging is van een doktersbezoek, dus aarzel niet naar je huisarts te gaan voor ernstige problemen. Hoewel er dus een inhoudstafel is, wordt er wel aangeraden om het boek van voor naar achter te lezen om het maximum eruit te halen. Er staan niet enkel recepten in, maar er wordt ook uitleg gegeven over ingrediënten die voor mensen die niet thuis zijn in de vegetarische/veganistische/glutenvrije keuken zeer handig zijn. De lay-out van het boek is mooi gedaan met kleurenfoto's en verschillende kleuren voor titeltjes, maar toch niet té druk. Aangenaam om naar te kijken en je krijgt direct zin om aan de slag te gaan in de keuken en te experimenteren. Niet dat ik nu àlle recepten uit dit boek ga maken, maar het is een zeer handige inspiratiebron, zeker als je pas begint met gezond(er) eten. Er wordt ook aangeraden om een schriftje aan te schaffen waarin je je bevindingen neerpent, want zoals we ondertussen al weten: geen enkel lichaam is hetzelfde. Hoewel ik al mijn best doe om gezond te eten en naar mijn lichaam te luisteren, ondervind ik vaak toch allerlei klachten plus het feit dat ik dikwijls zondig en soms verschrikkelijke eetbuineigingen heb. Ik hoop dus dat dit boek me nog dichter bij het goede pad gaat brengen. Wat ik ook fijn vind, is dat het een zeer recent boek is (duh) dus alle inzichten zijn (hopelijk) nog juister. Alle recepten in het boek zijn veganistisch, suiker-, lactose- en glutenvrij.

Ga jij dit boek lezen?

School en eten

En de examens zijn nog maar net achter de rug en de kerstvakantie zit er alweer op. Voor de meeste 3- tot 18-jarigen, inclusief ikzelf, betekent dat dat ze vanaf morgen terug naar school zulllen gaan en het grootste deel van hun dag daar zullen doorbrengen. Maar wat doe je dan met het eten? Sommigen vinden dit misschien een heel domme vraag, anderen snakken al eeuwen naar het antwoord hierop en nog anderen weten wel wat ze moeten doen, maar iets houdt hen tegen.
Ik ga niet DE oplossing kunnen geven, maar wil wel helpen om de gezondere eetgewoontes ook op school vol te kunnen houden. Als je kinderen hebt, is het misschien wel eens lastig om ze naar jou te doen luisteren. En als je een tiener bent, is het weleens vervelend als jij iets gezond wilt eten, maar je vrienden houden een snackpartij. Dan moet je altijd afwegen wat voor jou nu het belangrijkste is. Eerst de twee situaties eens benaderen.

Als ouder: probeer je kinderen de keuze te geven tussen gezonde en minder gezonde opties, zorg dat er altijd volop natuurlijk voedsel in huis is en dwing je kind niet! Natuurlijk kun je absoluut niet toestaan dat er iedere avond bijvoorbeeld frituurvoedsel in huis is, maar zoals eerder gezegd, zorg voor veel gezonde dingen en breng je kind bij dat het belangrijk is om gezond te eten. Dwingen kan wel werken, maar zou niet mogen. Het is belangrijk dat je kind zelf keuzes leert maken, je kunt ze niet voor eeuwig onder je vleugel houden.

Als tiener: besef goed dat de meesten je levensstijl raar zullen vinden, en dat sommigen je zullen uitlachen of medelijden met je zullen hebben. Laat je hier niet door uit het veld slaan! Het is jammer dat de gezonde voeding slechts de oren van enkelen hebben weten te bereiken, maar voel je niet verplicht het uit te leggen of jezelf te verdedigen. Aan geinteresseerden kun je natuurlijk het hoe en waarom vertellen en eventueel zelfs tips geven, maar voel je niet genoodzaakt te prediken. Wees jong, verstandig en geniet van je leven, ook met gezond eten is dat mogelijk! Als je in sociale situaties komt waarbij je eetgewoontes moeilijkheden scheppen, maak dan een keuze: wil je even 'gezellig' mee doen, of wil je toch je principes behouden? Het kan geen kwaad om een keertje los te gaan, dat is minder erg dan elke dag troep binnenwerken, maar hopelijk besef je dat bijvoorbeeld een stuk slagroomtaart of chips eten geen verplichting is om het leuk te hebben.

En nu praktisch.

Water ! 

Zorg er in ieder geval voor dat de dag goed wordt begonnen met een ontbijt. Als de schooldagen lang duren, voorzie dan genoeg tussendoortjes en een stevig lunchpakket. Geef als drank alleen water mee, of eventueel (soja)melk als je kinderen iets anders willen. Vermijd frisdrank en fruitsa, dit zijn slechts ongezonde suikers.

Denk bij lunch aan simpele dingen: gezonde boterhammen (En dan bedoel ik van gezond brood) met lekker beleg. Laat de keuze ervan aan hen over, maar zorg dat er zo weinig mogelijk bewerkte producten zoals vleeswaren, sandwichspread of choco in huis is. Probeer er ook voor te zorgen dat ze dit zo weinig mogelijk willen. In plaats daarvan kun je zelf beleg maken met peulvruchten, gebraden kip (voor niet-vegetariers), noten, gegrilde groenten of verzin zelf nog iets. Als je weinig inspiratie hebt, kun je ook hummus kopen of een kijkje nemen in de natuurwinkel. Er gaat ook niets boven fruit op je brood: plakjes appel, banaan of kiwi. Zorg er dan voor dat je het goed apart verpakt, zodat het brood niet klef wordt. Af en toe kaas kan geen kwaad, maar probeer kaas te zoeken waaraan niet al te veel is toegevoegd en met zo weinig mogelijk zout. Stop er rauwkost bij zoals cherrytomaatjes, komkommerstaafjes of kleine paprika's.
Als je geen brood wilt meegeven, kun je ook alternatieve broodachtige dingen in de brooddoos steken: zelfgemaakte wraps, gezonde muffins (er zijn genoeg recepten op internet te vinden), een salade met pasta of granen zoals couscous, quinoa of spelt, graanvlokken of muesli met een potje yoghurt (dat blijft goed tot de middag), crackers met of zonder beleg. Je zou ze zelfs een smoothie kunnen meegeven als ze dat lusten.

Tussendoortjes zorgen voor een energieboost in je dag, op voorwaarde dat je de goede kiest: een stuk fruit met wat nootjes bijvoorbeeld. Fruit zorgt voor vitamines, mineralen en vezels maar bevat ook best wel wat suiker. De gezonde vetten en eiwitten in noten verlagen de glycemische lading van het fruit waardoor je bloedsuikerspiegel stabieler blijft. Andere lekkere tussendoortjes. Groentes bevatten weinig koolhydraten dus behalve in je lunchbox kun je ze ook gewoon tussendoor eten. Selderstengels, bloemkoolroosjes, worteltjes of sojaboontjes, je kunt het zo gek nog niet bedenken. Rijstwafels of dergelijke besmeerd met wat  notenpasta. Een ei is ook een goed en compleet tussendoortje als je kinderen het niet erg vinden dierlijke dingen te eten. Laat je niet verleiden door zogenaamde schoolkoekjes met prentjes van tekenfilmfiguren, in deze dingen zitten zelden voedingsstoffen! Val ook niet voor mueslirepen want die bevatten in werkelijkheid veel te veel suikers en verzadigd vet voor een gezond tussendoortje. Wat ook altijd goed is voor tussendoorm, is een boterham. Zelf koekjes bakken zorgt overigens voor meer controle over ingredienten en is altijd aan te raden. Gebruik zo min mogelijk suiker en zoetstoffen, en probeer margarine door echte boter of olie te vervangen. Er is zoveel mogelijk op gebied van gezond bakken maar daar ben ik geen expert in.
Wat ook een geweldig tussendoortje is voor mensen die het lusten: olijven. Gezonde vetten, vullend en bomvol voedingsstoffen. Maar zelf moet ik er niets van weten.

Zo, het is heel veel informatie, maar ik hoop dat er her en der een tip is blijven hangen. Veel succes op school, alle slachtoffers van het onderwijssysteem ;)

Non*fish*a*li*cious

"Oceanen zijn de grootste vuilnisbak ter wereld verworden. Tienduizenden gifstoffen vervuilen ook hun bewoners: vis gezond? Vergeet het maar! Lege oceanen, giftige vissen en andere zeedieren en veel dierenleed. Gelukkig komt al deze ellende steeds nadrukkelijker bovendrijven en verlangt de consument goede informatie en milieu- en diervriendelijke alternatieve voor het eten van vis."

vissalade zonder vis

Ik ben iemand die absoluut dol is op de smaak van vis. Ook al wil ik echt heel erg graag vegetarier (en het liefst ook nog veganist) worden en word ik ziek bij de aanblik van die zielige visjes, als we het af en toe eten is het toch een genot.

faux tuna salad

Gelukkig is daar nu een oplossing voor, met het non*fish*a*li*cious kookboek van Lisette Kreischer. Toen ik dit zag in de bib, moest ik het gewoon meenemen. Niet alleen de lay-out is ontzettend leuk gedaan, er is veel informatie bij elk van de gerechten. En ook al is het van Lisette Kreischer, een hippe ecofashionista, er hebben ook andere mensen aan meegewerkt zoals Antoinette Hertsenberg (auteur van De dunne vegetarier) en Kyra de Vreeze. De recepten zijn mooi uitgewerkt, er wordt uitleg gegeven over de ingredienten en over "Sea First". Een aanrader! Als ik hier een recept van probeer, zal ik het zeker op de blog zetten.

Inspiratiebronnen

Welnu, ik bezit een hoop informatie (al dan niet waar) over gezonde voeding, maar hoe komt een mens daaraan?
1) De bib. Ik kan het niet genoeg herhalen, de bib is een goudmijn voor al wie literatuur of lectuur zoekt! Vooral in grote bibliotheken is er een uitgebreid assortiment dieetboeken, boeken over gezondheid, voedselveiligheid, de vegetarische keuken enzovoort.
2) Het internet. Een beetje valsspelen natuurlijk, maar via Google kom je op talloze blogs terecht of informatieve websites. Die zijn niet altijd 100% correct, maar je haalt eruit wat je kunt. Zo wil ik deze blog ook een inspiratiebron laten zijn!

En wie heeft me persoonlijk geinspireerd en geinformeerd?
Deze vind ik echt aanraders:

- De voedselzandloper. Heeft inmiddels ontzettend veel ophef veroorzaakt. Terecht of onterecht? Geen idee. Daar durf ik ook geen uitspraken over te doen, maar velen denken dat auteur Kris Verburgh misschien heel dicht bij de waarheid zit en daarom zoveel tegenstand te verduren krijgt van dietisten. Zij zouden gesponsord worden door grote graan- en melkbedrijven, die de economie al zien instorten. Het is een ontzettend populair boek en kent evenveel critici als fans. Het leest vlot weg en er zijn veel voetnoten naar wetenschappelijke onderzoeken, al valt natuurlijk zoals altijd de betrouwbaarheid van die bronnen te betwijfelen.

- Skinny Bitch. Al oud, maar een geweldig boek.  Dit is het boek waarmee alles is begonnen, waardoor ik meer inzicht kreeg in gezonde voeding en meer zin had om te experimenteren. Het is een boek dat ik me vorig jaar in juni voor een spotprijsje heb aangeschaft en ik heb er geen moment spijt van gehad. De toon is behoorlijk pittig, maar ook wel grappig en de gruwelijke toestanden in de bio-industrie die worden beschreven kunnen geen ziel onberoerd laten. Ze gaan wel heel ver in hun ideeen en willen het liefst een volledig veganistische leefwijze, maar er staat ook dat je zelf bepaalt hoe ver je wilt gaan.

- Een pleidooi voor echt eten van Michael Pollan. Zeer goede auteur, en zijn theorieis enigszins anders dan die van "De voedselzandloper" of "Skinny Bitch" maar het bevat zeker een kern van waarheid.

- Dit topic op bokt.nl (jaja, ben een stiekeme gluurder!)

- gezondheid.be. Heel informatieve site, en redelijk onafhankelijk.

- Lexicon van wijdverbreide misverstanden over voedsel. Hilarisch en heerlijk relativerend, om de grenzen te trekken van hoever gezond eten mag gaan. En vooral om alle mythes te ontmaskeren.

- Gezond eten, gewoon doen. Een zeer interessant boek. In het begin had ik er geen al te hoge pet van op, omdat het van het Voedingscentrum uitging, maar het was vrij actueel en nauwkeurig en sloot goed aan bij de nieuwste inzichten omtrent voeding, chapeau dus!

- 100% gifvrij van Julia Kang. dit boek heb ik zelf nog niet gelezen omdat de bib het niet heeft, maar het lijkt me zeer interessant.

- Foodwatch, een onafhankelijke site over hoezeer we als consument worden bedrogen. Zeker een aanrader!

Wat ik je absoluut niet aanraad, is dus het Voedingscentrum. Niet geloven!
En zoals voor alles in voedingsland geldt: neem de informatie met een korreltje zout.