Appelazijn

Of ciderazijn. Onlangs een fles biologische appelazijn gekocht en ik vraag me af waarom ik dat niet eerder heb gedaan. Appelazijn in combinatie met natriumbicarbonaat is een geweldig rijsmiddel bijvoorbeeld. Of een halve liter water vermengd met 2 tl appelazijn kun je tijdens je maaltijden drinken om de vertering beter te doen verlopen en vet af te breken. Het is ook super tijdens een detoxkuur. De smaak is eerlijk gezegd wel flink wennen, maar geloof me, het is het waard, en na een tijdje wen je eraan. Ook heerlijk voor in je vinaigrettes (al ben ik daar niet zo'n fan van). Appelazijn wordt gemaakt door appels te laten fermenteren, 100% natuurlijk en 100% gezond dus. Echt waar, waarom wist ik dit allemaal niet eerder! Appelciderazijn vermengd met honing kan ook bijdragen tot een lagere cholesterolwaarde.
Azijn is ook heel handig in je huishouden: lees dit maar eens. Overal worden wonderen van appelazijn opgenoemd. Een musthave in je voorraadkast!

Gojibessen

Deze besjes hebben we eigenlijk al heel lang thuis liggen, maar ik had ze nog nooit geprobeerd. Na alle opwinding over gojibessen, was ik er nog niet 100% van overtuigd dat het een meerwaarde voor me had. Ik beschouwde ze een beetje als rozijnen: een leuk extraatje, maar niet per se noodzakelijk.
Gojibessen zijn een superfood. Ze zijn een zeer geconcentreerde bron van vitaminen, mineralen en fytonutriënten. Na wat rondsnuffelen op www.gojibessen.nu wilde ik ze toch een kans geven.
100 gram gedroogde gojibessen bevatten maar liefst 91% van onze dagelijkse behoefte aan selenium bijvoorbeeld! Ook zijn ze rijk aan vitamine A (bètacaroteen) en vitamine C (tussen de 29 tot 148 mg per 100g, de ADH is 50 mg) en een bron van kalium (100g geeft je 24% van de ADH). Ze zijn een zeer waardevolle bron van goed opneembaar ijzer (100g levert 100% van de ADH) en dus interessant voor vegetariërs en veganisten. Dit zijn zo de dingen die mij het meest in het oog springen. Als je meer informatie wilt over gojibessen, raad ik je aan bovengenoemde site te bezoeken.

In China wordt er voornamelijk thee gezet van gojibessen: giet kokend water over de besjes en wat theeblaadjes, laat enkele minuten wellen. Drink op. Dit is goed voor de maag en lever. Je kunt de besjes toevoegen aan je muesli, havermout, smoothie of gewoon zo oppeuzelen als snack. Denk er wel aan dat de besjes 370 kcal per 100g bevatten, meer dan de meeste soorten gedroogd fruit! Ze zijn een superfood, maar overdrijf er niet mee.

Special: beleg

Over brood heb ik al meer dan genoeg geschreven (zie hier, hier en hier) en nu vond ik het tijd om het ook eens over het beleg te hebben. Op mijn blog zijn er al een aantal recepten en tips verschenen voor lekker én gezond beleg, maar ik voelde ineens ideeën opborrelen om er méér mee te doen en zie hier. Komende week zal ik wat recepten voor veganistisch beleg uitproberen, maar vandaag een "algemene" post over kant-en-klaar gezond (en vegan) beleg.

Als je veganist bent, valt er sowieso al heel wat beleg voor je weg en ben je min of meer gedwongen om alternatieven te zoeken. In eerste instantie kun je overstappen naar zoet beleg. Dan zou ik Luikse siroop (België) of appelstroop (Nederland) aanraden, omdat hier geen suikers aan toegevoegd worden zoals in jam.  Als je niet van die smaak houdt, kun je "fruitbeleg" kopen in een biologische winkel, hieraan zijn geen suikers toegevoegd. Ook bepaalde pure chocoladepasta's en hagelslag bevatten geen dierlijke ingrediënten. Er is in veel supermarkten ook vegetarische martino en preparé (op basis van wortels) te koop, en de meeste supermarkten verkopen vegetarische vleeswaren, wel even checken of er geen eiwit in zit zoals bij Quorn. Speculoospasta is ook vegan, maar gezond is een andere zaak. Plakjes afgekruide, gebakken tofu op brood zijn ook lekker. Als je het geluk hebt dat je supermarkt pindakaas verkoopt, kun je dit ook prima eten!
Hummus is tegenwoordig in elke supermarkt te verkrijgen (zelfs in de Lidl!) en vaak wordt er ook nog baba ganoush verkocht, lekker! Deze dingen kun je ook bij een Turkse of Marrokkaanse winkel vinden. Ook salsa of tapenade is heerlijk op een hard broodje. Natuurlijk kun je altijd rauwkost en fruit zoals banaan, appel, aardbei, ... op je brood doen.

Op naar de biologische winkel: allerlei notenpasta's en spreads, meestal op basis van zonnebloempitten (zoals die van Streich of Granovita). Ook vind je er salades voor op brood (zoals vleessalade bijvoorbeeld, maar dan een veganistische versie) van De Hobbit. Hier zijn meestal nog meer vegetarische vleeswaren te koop en allerlei patés, bijvoorbeeld van Abinda. Een lekkere vervanging voor smeerkaas is yofu met knoflook of smeertofu, als je het geluk hebt dat je biowinkel zo groot is, ik heb dit enkel bij de Bioplanet gevonden tot nu toe. Al deze dingen bevatten dus wel zonnebloemolie, maar je moet voor jezelf de afweging maken of je dat eet of niet en je kunt je voeding heel goed in de gaten houden, dan kan dat helemaal geen kwaad. Je hebt er ook Tartex, een soort pasta van voedingsgist. De meningen over of dit lekker is of niet, zijn verdeeld en ook over de gezondheid heb ik mijn twijfels, maar voel je vrij om het zelf uit te proberen. Er is echt een ongelooflijk aanbod in de biologische winkel van diverse merken, dus stap eens binnen en neem de tijd om alles rustig te bekijken.

Check wel altijd de ingrediëntenlijst, zowel voor dingen die je in een supermarkt als voor dingen die je in een biologische winkel koopt!

Gezond eten en de supermarkt

Gaan die twee samen? Ik heb heel lang gedacht van niet. De supermarkt is immers een bron van ellende, het is het toppunt van de macht van de voedingsindustrie. Maar wat als je geen andere keuze hebt? Ik heb vaak mijn basisproducten uit de biologische winkel gekocht, maar als student heb je het niet breed en als je moeder koppig weigert je voedingsuitgaven te financieren, tja, dan ben je dus aangewezen op de supermarkt. Ik ga dus proberen enkel dingen te eten die uit de supermarkt komen en zal mijn bevindingen hier posten.

Eerst wilde ik nog inzoomen op wat tegenwoordig de visie op 'gezond' is. Zo is dit bijvoorbeeld het nieuwe magazine van Delhaize. De voorkant is kleurrijk en vrolijk en zeer fijn om te zien! Want ja, kleur ís gezond.
Ik begon erin te bladeren en kwam uit op deze bladzijde.

Mijn interesse was direct gewekt! Biologisch brood uit pure grondstoffen en zonder toevoegingen mét lange rijstijden om het gehalte fytinezuur te verminderen. Zo heb ik het graag. Ik was al helemaal enthousiast...




Tot ik de bladzijde omsloeg.

4.4 % vezels?! En dit was dan nog het brood met het hóógste vezelgehalte. De klap op de vuurpijl is dan nog dat er bijstaat dat het erg gezond is. Hallooooo? Dit is absoluut niet gezond te noemen en het maakt me triest dat mensen met weinig kennis over voeding brood met amper 4g vezels nu als gezond gaan bestempelen, want dit is nauwelijks beter dan witbrood. Ik vraag me dan ook oprecht af waarom ze hun gezonde imago zo de grond inboren...

Zonnebloemolie

Toen ik gisteren weer eens door de biowinkel struinde, merkte ik dat er in vrijwel alle spreads voor op brood zonnebloemolie zat. Op het eerste zicht dacht ik: niets mis mee. Zonnebloempitten zijn gezond, toch? Maar helaas zitten ze vol met een soort vet die we al te veel binnenkrijgen: omega 6-vetzuren. Op zich zijn zonnebloempitten even gezond als alle noten, zaden en pitten, maar in onze hedendaagse maatschappij eten we teveel omega 6-vetzuren en te weinig omega 3-vetzuren. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat de bronnen van omega 6-vetzuren de goedkoopste zijn met zonnebloemolie op kop. Een voorbeeld hiervan zijn chips, die al jaren in 100% zonnebloemolie worden gebakken met het mom van gezonder te zijn. Het is gezond, maar niet in gefrituurde vorm en zéker niet omdat we er een overdosis van binnen krijgen. Zonnebloemolie zit namelijk overal in en niet alleen in vegetarische producten. Grijp willekeurig een saus vast en je hebt zeer grote kans er zonnebloemolie in aan te treffen. De optimale verhouding van omega 6 tot omega 3 is eigenlijk 2:1 maar die is vrijwel onhaalbaar voor ons. Omega 3 zit voornamelijk in lijn- en chiazaad, vette vis en algen. En omega 6 zit vrijwel in alle plantaardige oliën behalve de enkelvoudig onverzadigde, walnoot- en lijnzaadolie. Plus ze zijn verwerkt in talloze margarines die een gezonder imago hebben dan boter. Foute boel dus. Als je twijfelt over je inname van omega 3, raad ik je ten zeerste af producten te eten waar zonnebloemolie in verwerkt is. Als je heel streng alles bijhoudt en je verhouding zelf kunt berekenen, kan het weinig kwaad om zonnebloemolie binnen te krijgen want omega 6 is óók een essentieel vetzuur. Maar weet je van jezelf dat je veel margarine, sauzen en andere dingen eet waar o.a. zonnebloemolie is in verwerkt, blijf dan ver weg van alle extra bronnen van omega 6.

Synergie brood

Vandaag kwam ik tot de ontdekking dat er een synergie brood gekocht was. Vermoedelijk voor mij, maar na wat opzoekwerk kwam ik tot de ontdekking dat ik er geen hap van zal nemen. Er zitten namelijk emulgatoren in! Hierbij heb ik het alleen over de Original, de chiazaden variant bevat er geen, voor zover ik kan lezen op de website. En misschien zijn emulgatoren niet schadelijk voor onze gezondheid, maar ik ben van mening dat we ze niet nodig hebben om een mooi brood te bakken dat lekker smaakt, want ik heb al genoeg broden gegeten zonder. De synergie sandwiches bevatten zelfs dextrose, en dat van iemand die naar eigen  woorden zegt dat ze op zoek was naar een brood zonder toegevoegde suikers! Haar intentie zal vast wel goed zijn geweest, maar jammer dat de uitwerking niet 100% is. Ik blijf toch maar bij Allinsonbrood, roggebrood, emmerlingerbrood en essenenbrood, en natuurlijk heerlijk zelfgebakken brood.

Brood uit de supermarkt

Zoals ik al eerder schreef, is de aankoop van een brood niet zo gemakkelijk als het lijkt. Althans, als je bewust met je gezondheid bezig bent. Anders kun je gewoon in de supermarkt of bij de bakker binnenlopen en hetgeen vragen dat er het lekkerst uitziet. Maar schijn bedriegt. Brood bevat tegenwoordig een hele rits van ongewenste toevoegingen, van tarwebloem in een volkorenbrood tot allerlei emulgatoren. Daarom alleen al raad ik je aan ofwel zelf brood te bakken, ofwel je brood in een natuurvoedingswinkel of de supermarkt te halen. Liefst NIET bij de bakker. Tenzij je die van jou heel erg vertrouwt, want als zelfs biologische bakkerijen E-nummers gebruiken (De Trog), dan durf ik niet meer een brood te kopen waar je de ingrediëntenlijst niet te zien krijgt. Daarom raad ik ook voorverpakt brood aan, zodat je altijd een zicht hebt op wat er precies in je brood zit.
De broodsoorten die je in de supermarkt kunt kopen met een gerust hart:
- roggebrood, bij voorkeur Pumpernickel, hieraan is sowieso niks toegevoegd

- als je de mogelijkheid hebt naar een AH te gaan: Allinson brood

- Biaform brood (de blauwe verpakking) of Agrison brood (bijna identiek dezelfde ingrediëntenlijst, allebei van Patroba)

Parijs.

Morgen vertrek ik met school naar Parijs voor 3 daagjes, en ja, dat wordt toch weer een gedoe met gezond eten en slapen. Schoolreisjes staan niet zo bekend om geweldig eten. Nu scheelt het wel dat we zelf onze lunch mogen meenemen/kopen, maar dan ben je nog steeds afhankelijk van wat er verkocht wordt. Helaas is het zo dat er vaker 'leeg' voedsel wordt verkocht (denk aan: brood en dan nog voornamelijke wit, fastfood, pasta, lasagne, pizza...) dan iets dat echt voedzaam is. Dat heeft voor een groot stuk te maken met het feit dat de gemiddelde mens helemaal niet bezig is met wat hij in zijn mond stopt. Als je dan één van de weinigen bent die wel iets gezonds wilt eten, is het even zoeken geblazen.

Tips
- maak zelf je lunchpakket voor de eerste dag; dan kun je tenminste nog volledig zelf bepalen wat erin gaat en welke producten je gebruikt
- spring een lokale supermarkt binnen; tegenwoordig hebben ze bijna overal wel wat biologische producten, en anders kun je nog steeds verse groenten en fruit kopen
- neem een hervulbare drinkfles mee en zorg dat je voldoende water drinkt
- bij het diner krijg je vaak een buffet van voorgerechten, hierbij zit meestal salade, schep hier ruim van op en schroom niet om terug te gaan, want bij het hoofdgerecht zijn ze meestal heel erg zuinig met groenten maar des te guller met saus en vlees
- de Fransen zijn echte Bourgondiërs; je hoeft de porties niet volledig op te eten, liefst niet zelfs
- in restaurants krijg je gratis water en brood, het brood kun je best laten staan maar water verheldert je geest als je wijn drinkt
- zoek van tevoren al even op naar waar je gaat en bekijk de mogelijkheden om te eten
- neem compact powerfood mee, zoals deze repen
- droog voedsel zoals crackers zijn ook altijd handig voor honger
- een zakje wortels is snel weg te knabbelen
- tot slot: Franse vrouwen eten alles wat ze willen en blijven slank; hoewel slank zijn niet het voornaamste doel is van gezond eten, helpt het als je eraan denkt dat dit slechts een tijdelijke situatie is en je gauw terug naar je dagelijkse routine kunt

Bon appétit en tot over 3 dagen! 

Verkouden

Ja, je leest het goed. 20 maart, een dag voor de lente begint en wie vat er nu kou? Ondergetekende, juist ja. Ik weet wel dat er onnoemelijk veel middeltjes bestaan tegen verkoudheid, maar geen daarvan spreekt me uitermate aan. Ik houd er niet van om medicijnen in te nemen, het idee dat er iets chemisch in je lichaam zit. Gelukkig zijn er ook natuurlijke middeltjes om verkoudheid te verhelpen en een daarvan is gember. Dit is een typisch ingredient uit de Aziatische keuken en ik maak er dan ook gretig gebruik van. Gember is goed voor de spijsvertering, vetafbreking en je bloeddruk. Het werkt ontstekingsremmend en bevat krachtige antioxidanten: gingerol, shogaol en zingiberene. Het bevordert de bloedcirculatie en helpt je lichaam ontgiften doordat het giftige stoffen als het ware opzuigt zodat je darm ze niet kan opnemen. Om het te gebruiken tegen verkoudheid, maakt mijn mama er een soort soep van.

Ingredienten 
- een flink stuk verse gember
- lente-ui
- sojasaus
- water
- Chinese rijstazijn

Werkwijze
Snijd de gember en de lente-ui heel fijn. Breng water aan de kook en gooi de snippers erin. Voeg een scheut azijn en een scheut sojasaus toe tot de smaak goed zit. Ik vind het persoonlijk best lekker, maar smaken verschillen natuurlijk en ik weet niet of het zo geschikt is voor de Westerse tong. Het helpt in ieder geval wel.
Als je dit niet wilt proberen, kun je nog altijd gemberthee drinken.

Ingredienten
- 3 cm gember
- 1 el honing
- water

Werkwijze
Rasp de gember. Doe in een theepot en giet er kokend water over. Breng op smaak met honing. Smakelijk!

Edamame

gedopte 

peulen

Vanwege mijn Aziatische achtergrond en mijn vegetarische voorkeuren, zijn jonge sojabonen iets dat hier geregeld op tafel komt. Het zijn ook de enige bonen die mijn zusje lust. We hebben een kieskeurige eter hier in huis, maar dat ben ik ook natuurlijk ;) En behalve het feit dat er hier niets anders in gaat, is er nog een andere reden om ze te eten: ze zijn supergezond! Behalve bij je avondeten als vleesvervanger, kun je ze namelijk ook knabbelen als tussendoortje. Weinig snacks zijn zo gezond en op Internet lees je dat ze steeds populairder worden. Er zijn zelfs vegetarische salades waar edamame in is verwerkt! In het begin wist ik niet wat het was, want wij noemen het anders, maar ik ben er gauw genoeg achtergekomen. Je koopt ze in de toko. Je kunt ze zowel gedopt als ongedopt kopen en ze zijn makkelijk te bereiden. Gewoon een pot op het vuur zetten, water laten koken en de bonen erin gooien. De gedopte gooit mijn mama soms in een koekenpan met wat arachide-olie, wortel en ui. Als je ongedopte koopt, bijt je de peul open en kun je de bonen zo opeten. Lekker!

Net zoals alle sojaproducten, zijn ze rijk aan isoflavonen waardoor ze klachten bij de menopauze kunnen verlichten. Dus net zoals alle sojaproducten is het een beetje betwijfelbaar of dat uiteindelijk gezond is of niet, maar rond soja zijn er nog veel onopgeloste mysteries en het is nog te vroeg om er zinnige uitspraken rond te doen.

Voedingswaarde per 100g: 81 kcal, 8.47g eiwitten, 4.45g vet waarvan 0.617g verzadigd, 6.53g koolhydraten waarvan 0.43g suiker, 0.8g vezels.

Rijstwafels

Rijstwafels zijn tegenwoordig razend populair bij mensen die op dieet zijn, gezonder of glutenvrij willen eten. Ze zijn er in alle maten en smaken en, toegegeven, best lekker. Alleen, niet erg gezond. Veel mensen denken van wel, omdat er (indien je die zonder smaakjes neemt) geen andere dingen aan zijn toegevoegd behalve zout en vooral omdat er maar 30 kcal in 1 rijstwafel zit. Als je de voedingswaarde van een rijstwafel gaat bestuderen, zul je echter al gauw ontdekken dat al die kcal leeg zijn omdat er alleen maar koolhydraten in zitten. Bovendien bestaat een rijstwafel voornamelijk uit lucht waardoor het niet vult, en zullen slechts weinig mensen het bij 1 kunnen houden. Althans, dat kan ik toch niet en ik zal vast niet de enige zijn.

Voedingswaarde per 100g: 374 kcal, 8g eiwitten, 74.5g koolhydraten waarvan 2.5g suiker, 3.5g vet waarvan 0.5g verzadigd, 4.5g vezels. (NB: dit zijn gemiddelde voedingswaarden, afhankelijk van welke soort je hebt kunnen deze waarden varieren)

Bovendien is er nog de glycemische index die extreem hoog is: boven de 50 zijn 'slechte' koolhydraten en dit geldt ook voor rijstwafels, zelfs als ze van zilvervliesrijst zijn gemaakt. De glycemische index zegt echter niet echt iets over het effect op je bloedsuikerspiegel, als je een rijstwafel flink belegt met iets dat eiwitten en/of vetten bevat, wordt de glycemische lading al flink verlaagd.

En toch is er een beter alternatief. In de eerste plaats zijn er natuurlijk de Zweedse knackebrod of krisprolls, maar als je per se de structuur van rijstwafels wilt, kun je ook de kamutwafels van Lima kopen. Deze bevatten 29 kcal per stuk en maar liefst 1g vezel! Heel wat beter dan de rijstwafel dus.

Pure chocolade met zoetstoffen uit stevia

Cavalier is een Belgisch chocolademerk dat vanaf de goedkeuring van de zoetstoffen van de steviaplant al chocolade op de markt brengt dat gezoet is met steviolglycosiden. Ze hebben echter nog een andere lijn in hun assortiment, iets waar ik zaterdag achter ben gekomen bij de Colruyt. Een merk genaamd dulcisana. De verpakking ziet er aantrekkelijk en eenvoudig uit, heel groen!
Er is echter een ding dat me stoort: op de verpakking staat 85% cacao, maar als we de ingredientenlijst eens gaan bestuderen, valt er iets op.
Ingredienten: cacaomassa, voedingsvezels (dextrine, inuline, oligofructose), zoetstoffen (erythritol, steviolglycosiden), cacaoboter, emulgator: sojalecithine, natuurlijk vanillearoma. Cacao: minimum 82,4%
82,4% cacao is helemaal niet hetzelfde als 85% cacao. Maar desondanks verkies ik toch de Lindt excellence tablet, ook al zit daar rietsuiker in. Ik word niet blij van sojalecithine en aroma's en dat zit niet in de Lindt chocolade (alleen een Bourbon vanillestokje!). De rietsuiker zal ik er dan op de koop toe bij nemen, want het is niet alsof ik zo vaak chocolade eet. Niet-rauwe cacao bevat minder oxaalzuur, maar stiekem hoop ik toch nog eens echte rauwe chocolade te eten en te proeven of het zo'n groot verschil is.
Qua voedingswaarde scoort deze chocolade beter, per 100g bevat het namelijk: 432 kcal, 34,8g vet waarvan 21,9g verzadigd, 18,7g koolhydraten waarvan 3,2g suiker en 8,7g polyolen (suikeralcoholen), 34,8g vezels, 5,3g eiwitten en 0,02g zout.
De reep is verdeeld in kleine rechthoekjes, makkelijk doseerbaar.
En hoe zit het dan met de smaak? Kan dit zo goed zijn dat je nooit meer andere wil? Laten we eerlijk zijn: nee. Er is niets mis met de zoetheid zoals sommige mensen van stevia denken, maar ik mis het intense en het lichtbittere van de cacao. Het smelt ook niet echt weg op de tong. Als je moet kiezen tussen echt goede chocolade en deze, zou ik toch voor de echt goede gaan, ook al bevat deze net wat minder kcal. En de vergelijking met rauwe chocolade moet ik nog maken.

De mango (en tropische vruchten)

Afgelopen week heb ik maar liefst twee (!) mango's gegeten. Vorig weekend was mijn mama naar de Colruyt geweest en had ze er gekocht, en aangezien die krengen niet gauw rijpen kon ik ze nu pas eten. Maar ik moet zeggen, het was het wachten waard, want het zachte, zoete, sappige, goudkleurige vruchtvlees is echt verrukkelijk. En supergezond!

De gele kleur zegt het namelijk af: deze vrucht is rijk aan betacaroteen, een voorloper van vitamine A en heel erg goed voor je ogen en haar. Bovendien bevat 1 mango meer vitamine C dan de aanbevolen dagelijkse behoefte. Een mango is wel zeer suikerrijk, per 100g bevat mango: 61 kcal, 1.1g eiwitten, 12.8g koolhydraten waarvan 12.2g suikers, 0.3g vet en 1.5g vezels. Niet geschikt om elke dag te eten, maar wel een heerlijk gezonde traktatie.
Mango bevat fenol, een antioxidant die kanker zou kunnen verkomen, met name galblaaskanker.
Mango bevat veel ijzer, en in combinatie met de vitamine C wordt deze ook beter opgenomen door je lichaam.
Mango zorgt ervoor dat verstopte porien in je huid zich openen.
Een rijpe mango is goed voor het versterken van je hartspier.
Mango bevat veel tryptofaan, een voorloper van serotonine, het zogenaamde gelukshormoon.
Mango bevat vitamine E.

Hoe komt het toch dat tropische vruchten dikwijls veel meer voedingsstoffen bevatten dan de appel en peer die bij "ons" groeien? Het antwoord op die vraag moet bij de zon gezocht worden. Want onze voedingsketen zit eigenlijk heel eenvoudig in elkaar: alles begint met de zonnestralen. Die energie bereikt onze aarde en enkel planten kunnen die zonnestralen omzetten in energie, met name glucose. Fruit dat in tropische landen groeit, krijgt veel meer zonneschijn en bevat dus veel meer levenskracht en energie! Voor het milieu (en je portemonnee) is het niet zo best om altijd maar tropisch fruit te eten, maar het is dus wel gezonder en calorierijker. Maar laat dat je niet beperken in je fruitinname!

Granen

In de Goed Gevoel , niet van deze maand, was er een dossier gewijd aan granen. Pascale Naessens, auteur van Mijn Pure Keuken, ging ten rade bij haar 'leraar'. De Voedselzandloper van Kris Verburgh heeft het voedsellandschap volledig op zijn kop gezet en niet volledig onterecht, zo blijkt. Zo klinkt uit verschillende hoeken kritiek op granen en peulvruchten, onder meer door de paleo-eters of het Weston Price principe.
Maar wat zou je dan eten in plaats van granen? Kris Verburgh zegt havermout, Goed Gevoel zegt groenten en vlees en vis. En als je geen vlees of vis eet? Voedsel is een gevoelige en moeilijke kwestie geworden in onze maatschappij en dat is doodzonde. Verschillende bedrijven hebben er baat bij om wetenschappelijke onderzoeken te verdraaien en het is ook een feit dat het moeilijk is echt correct wetenschappelijk onderzoek te voeren. Want wat is oorzaak en wat is gevolg?

Dit is het eetpatroon dat beschreven staat in de Goed Gevoel.
's ochtends eerst sporten op nuchtere maag en daarna gemengd fruit
's middags salade met vlees of vis
's avonds groentes met vlees of vis
tussendoor het liefst niets, of anders noten

Ik heb er mijn persoonlijke bedenkingen bij, maar op zich kan ik er wel inkomen dat dit gezond zou zijn. Alleen, hoe kom je hierbij aan voldoende calorieen als je geen noten kunt, mag of wilt eten? Je kunt nog zoveel groentes en fruit eten als je wilt, daar heb je toch serieus wat van nodig en het is moeilijker om 10 appels te eten dan 10 sneetjes brood. En idealiter zouden we geen of zo weinig mogelijk vlees moeten eten, omdat het helaas niet duurzaam is. En ik nog steeds gruwel bij de gedachte. Voor mij is het nog even afwachten voor wat ik ga aanpassen aan mijn eetpatroon, maar ik ga wel proberen minder granen en brood te eten door het te vervangen voor veel fruit, toch nog wat knackebrod en geroosterde pompoen, pastinaak en zoete aardappel.

Fytinezuur

Ik heb het al eerder over fytinezuur in brood gehad. Net zoals oxaalzuur is het een zogenaamd anti-nutrient en belemmert het dus de opname van bepaalde voedingsstoffen. In dit geval: mineralen zoals calcium, koper en zink. Maar ook voor fytinezuur zijn er 'oplossingen', of in ieder geval behandelingen waarmee je het gehalte (flink) kunt verminderen. Natuurlijk kun je voor de makkelijke, waarmee ik bedoel: geraffineerde granen gebruiken omdat daar minder fytinezuur inzit, of gewoon helemaal niets meer met fytinezuur eten. Het is echter zo dat veel producten die fytinezuur bevatten heel gezond zijn en het deels zonde is ze te laten staan, al moet ieder dat voor zich beslissen.
Over brood ga ik het niet nog eens hebben, dat kun je lezen in de link bij "fytinezuur in brood".
Noten kun je het best weken, kiemen of roosteren. Idem voor zaden. Granen en peulvruchten week je sowieso voor je ze gebruikt, maar je kunt ze ook nog eens laten kiemen. In de biologische winkel kun je bijvoorbeeld kiemen van linzen kopen.
Fermenteren is ook altijd een oplossing. Dit kun je doen met o.a. sojabonen, denk maar aan miso of tempeh.
Als je een gevarieerde voeding aanhoudt, kan het in principe geen kwaad, maar fytinezuur is niet zo onschadelijk als men denkt!

De schande van Vitaplus

Hebben jullie ooit van het Vitaplus brood gehoord? Dit is een broodsoort die niet bij elke bakker wordt verkocht en waarvan de prijs hoger ligt dan van een 'gewoon' volkoren brood. Dat hoort niet, als je het mij vraagt. Op de zak staat: brood lekker vol koren. Door het gekreukel op mijn zak lijkt het alsof er volkoren staat. Tricky, als je het mij vraagt, want dit is net niet iets fouts op de zak zetten. Helaas twijfel ik er niet aan dat veel mensen hierdoor gaan denken dat het gezonder is dan volkoren brood, en dat is uiteraard niet zo! Op de zak staat ook vermeld dat het 40% volkoren granen bevat. Veel te weinig, uiteraard.

Als we naar de ingredienten kijken: volkorentarwe, water, tarwemeel, zaden: zonnebloem + sesam + gierst, tarwegluten, havervlokken, gist, tarwedesem, jodiumhoudend zout, honing in poedervorm druivensuiker, emulgators: E471 - E472e, mout, vitaminen: A - B1 - B2 - B6 - B12 - E - foliumzuur
Kijk, ik hoef toch niet uit te leggen wat hier mis mee is?! Poederhoning, druivensuiker, E-nummers. Mout is een verborgen suiker om het brood donkerder te maken en allerlei toegevoegde vitamines. Het is een trieste zaak dat mensen denken dat dit echt een gezond brood is.

Op de website staat dat het brood lang vers blijft, tot wel 5 dagen. Nu, dat zou me niet verbazen. De zak ligt hier nu al meer dan een week, onaangetast want dit brood eet ik zelf niet maar heb ik gekregen, en de sneetjes zijn gewoon nog zacht! Je kunt wat mij betreft nog beter brood uit de supermarkt kopen, dat verdroogt tenminste na een paar dagen waardoor je weet dat het niet volgepropt zit met onnatuurlijke stoffen Nee, voor mij geen Vitaplus of andere broden die zich voorstellen als supergezond en een twijfelachtige ingredientenlijst hebben.

Oxaalzuur

Toen ik eerder postte dat rauwe cacao echt enorm gezond was, was ik nog niet op de hoogte van oxaalzuur in onze voeding. Velen van jullie weten vast dat je geen rauwe rabarber mag eten, maar dat wist ik niet. En waarom? Vanwege het hoge gehalte oxaalzuur. Als je dit in grote hoeveelheden binnenkrijgt, zal het zich binden aan calcium. Zo kun je calciumtekorten opbouwen of zelfs nierstenen krijgen! Reden te meer om op te passen dus.
Ik heb wat onderzoek gedaan naar oxaalzuur en kwam volgende resultaten uit.
- zoals de naam al doet vermoeden, is het een zuur, dat wil zeggen dat het bij oplossen in water H-ionen (waterstofionen) afsplitst waardoor een zure oplossing ontstaat
- het komt alleen voor in planten, zij maken dit als afweermiddel
- planten die veel oxaalzuur bevatten zijn o.a. cacao, spinazie, rabarber, postelein, snijbiet, citroenschil, soja, prei, pinda's, thee, peterselie, zoete aardappel, okra, pecannoten, limoenschil, tarwekiemen, zwarte peper, bessen, gember en nog een hele lijst
- er is normaal gezien geen probleem als je niet te veel zulke voedingsmiddelen eet en je genoeg calcium binnenkrijgt
- rauw eten is slechter dan gekookt eten
- door verhitting wordt het oxaalzuur niet vernietigd, maar als je het kookt en het kookwater weggooit, wordt het gehalte oxaalzuur verminderd
- oxalaat is oxaalzuur in vaste vorm
In ieder geval, geen rauwe spinazie meer eten in de vorm van groene smoothies of salade!

De pomelo

 De pomelo is ontstaan als een kruising uit een grapefruit en een pompelmoes (noot, wij in Belgie noemen een grapefruit onterecht een pompelmoes). Deze vrucht wordt vooral geteeld in Israel, waar veruit de meeste pomelo's vandaan komen. Er is echter nog een andere variant: de honey pomelo. Deze komt uit China, is lichter van kleur en zoeter. Vaak is hij ook groter en er zit een mooi netje en plastic zakje rond. Voor het milieu zijn beide soorten niet echt goed aangezien ze lange afstanden afleggen om hier tot in de winkel te geraken, maar ik zou zeggen dat de pomelo uit Israel zonder verpakking toch net iets beter is.

opengepelde pomelo

 Een pomelo eten vergt een beetje inspanning. Eerst moet je er een hoedje vanaf snijden en het vruchtvlees insnijden, vervolgens pel je de insnedingen open. Dan krijg je een octopusachtige toestand. De schil is vrij dik, en wat achter blijft is een nog steeds redelijk grote vrucht met een dikke witte jas. Dit pulk je er zo goed  en zo kwaad als het kan af. Maar dan is het werk nog steeds niet gedaan, want de vliesjes van een pomelo zijn niet echt eetbaar: zeer bitter.

partje pomelo, klaar om op te eten

Dus pel je de vliesjes er ook nog af, wat eigenlijk niet zo moeilijk is omdat het vruchtvlees dik en stevig is. Dan kun je eindelijk je tanden zetten in het zoete vruchtvlees en weet je dat het de moeite waard was. 

Pomelo bevat per 100 gram: 38 kcal, 9.62g koolhydraten, 0.76g eiwitten, 0.04g vet, 1g vezel, 1mg natrium en 216mg kalium. Zoals alle citrusvruchten is pomelo rijk aan vitamine C.

Verder zou het cholesterolverlagend werken en helpen tegen hoge bloeddruk, ongeveer hetzelfde als de grapefruit en de pompelmoes. Maar daar eet ik het niet voor: een pomelo is gewoon ontzettend lekker! 

Biologische brinta

De dagen zijn nog altijd behoorlijk koud en dan is het wel lekker om pap te eten. Hoewel mijn voorkeur eigenlijk uitgaat naar havermoutpap, worden mijn favoriete havervlokken van Kolln ineens helemaal niet meer verkocht. En die andere, tja, die wil ik toch niet, dus wat moet een mens dan doen? De brinta die in de rekken wordt verkocht is wel redelijk oke, maar vind ik heel erg onhandig qua dosering. En waarom zou ik niet de biologische versie eten? Joannusmolen verkoopt een reeks ontbijtgranen "Breakfast" die allemaal geschikt zijn voor pap. Je hebt Tarwe ontbijt, Haver ontbijt, Tarwe-haver ontbijt en Teff ontbijt maar de tarwevariant bevalt me het best. De ingredienten zijn uiteraard biologische volkoren tarwe, meer is er niet over te zeggen.

Hoewel brinta al weinig kcal bevat per 100g, doet Tarwe ontbijt het nog beter met slechts 305 kcal per 100g maar wel 11g vezels! Verder zitten er 10g eiwitten, 62g koolhydraten (Waarvan 2g suikers) en 2g vet in. Supergezond, ook voor het sporten.

De prijs is 2.39 euro voor 300g. Klaarmaken is ook heel makkelijk. Je kunt het koud eten en dan roer je het zo door je yoghurt of koude melk heen, of je kunt de melk eerst koken en dan de tarwevlokken erin roeren. Lekker met rozijntjes en kaneel of ander vers fruit!

Hennepzaad

hennep- en lijnzaad

 De eerste keer dat ik hennepzaad at, was in een  cracker. Ik had er nog niet zoveel van gehoord, en associeerde hennep met gras of met drugs. Bovendien lag de prijs belachelijk hoog. Nee, ik hield me wel bij chia- en lijnzaad.
Toen ik gisteren in de Bioshop kwam, zag ik dit grappige doosje staan. Voor een schappelijke prijs van 5 euro tegenover 5.95 euro voor chiazaad. Moeilijke keuze, zou ik het eens proberen of niet? Hennepzaad is eigenlijk vooral zo goed voor je omdat het rijk is aan eiwitten en essentiele aminozuren: 35g per 100g, beduidend meer dan chiazaad. Het vezelgehalte ligt echter veel lager: 6g versus 33g bij chiazaad. Het ziet er ook helemaal anders uit en het smaakt behoorlijk anders. Deze hennepzaadjes bevatten 593 kcal per 100g en 49g vetten, waarvan 8g omega 3 en 28g omega 6. Het is dus niet uitzonderlijk rijk aan omega 3, maar het is wel de perfecte verhouding. Ik vind het best wel oke en zo krijg je nog wat afwisseling in je eetpatroon, wat altijd gezond is.