Recept: amandel-preispread

Dit receptje komt uit Puur & vegetarisch en eindelijk heb ik eens mijn miso gebruikt! Het heeft een apart smaakje, zoals een speciale soort gefermenteerde tofu van de Chinese winkel, maar niet onaangenaam. Best voor herhaling vatbaar! De volgende keer ga ik het brood wel toasten, want de spread is heel erg smeuïg en maakt het brood nogal zacht - daar houd ik niet van.

Ingrediënten
- 1 el miso
- 1 el witte amandelpasta
- 1 el sesamolie (ik heb het vervangen door olijfolie)
- 1 prei
- 3 el water
- eventueel wat zout naar smaak

Werkwijze
Snijd de prei in fijne reepjes. Verhit de olie in een pan en stoof de prei een minuutje aan. Voeg dan het water toe en laat 3 minuutjes stoven. Doe er de miso en de amandelpasta doorheen en roer alles door elkaar. Kruid eventueel bij met wat zout. Ik vond het persoonlijk al zout genoeg. Eet op een (geroosterde) boterham. Smakelijk!

Sojasaus

Sojasaus is een belangrijke smaakmaker in de Chinese (en bij uitbreiding: Aziatische) keuken. Er zijn verschillende varianten van terug te vinden. Denk maar aan ketjap, een product dat bij ons thuis nooit wordt gebruikt maar wel in Nederland en de Indonesische keuken. Hier houden we het op "gewone" sojasaus. Vroeger Chinese, tegenwoordig die van Kikkoman. En daar is niets mis mee, want er zijn geen enge smaakversterkers aan toegevoegd, in tegenstelling tot de versie met minder zout. Daar word ik altijd knap chagrijnig van. Waarom is het nodig om rotzooi aan je eten toe te voegen? Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Dan heb je nog de biologische sojasaus van bijvoorbeeld Delhaize die ook prima is. Sojasaus wordt, zoals de naam al doet vermoeden, gemaakt uit sojabonen. Niet van die gele gedroogde, maar van jonge sojabonen (edamamé). De sojasaus die hierboven staat, is shoyu, bestaande uit sojabonen, tarwe, zeezout en bronwater. (Ter vergelijking, "normale" sojasaus bestaat uit soja, geroosterd graan [tarwe, water en zeezout] en alcohol als conserveringsmiddel.) De gewone sojasaus is dus niet geschikt voor mensen die geen gluten kunnen of willen eten en dat is best jammer want het is een waardevolle smaakmaker. Gelukkig bestaat er ook tamari, een sojasaus die enkel bestaat uit sojabonen. Voor hen die twijfelen aan hoe gezond soja nu eigenlijk is: sojasaus is gemaakt van gefermenteerde sojabonen, wat dus inhoudt dat er geen mogelijk negatieve effecten verbonden zijn aan het consumeren ervan. Sojasaus bevat een kleine natuurlijke hoeveelheid natriumglutamaat, wat het ook zijn rijke smaak geeft.

Gebruik
* onmisbaar in wokgerechten
* marinades en dressings
* in soepen en bouillons
* in stoofpotjes
* op smaak brengen van vlees en vis

Recept: vegan potje

Hoera, de eerste dag van de lente breekt aan! Maar dat is helaas nog niet echt aan het weer te zien. Als maaltijd wordt er dan ook voor gemakkelijke restjesverwerking gekozen en het smaakt er niet minder om.

Ingredienten voor 4 personen
- 500g edamame
- kop gedroogde shiitakes
- 2 preien
- 3 stengels selder
- 2 tomaten
- 2 uien
- 3 tenen knoflook
- olijfolie
- sojasaus

Werkwijze
Week de shiitakes. Pel de uien en de knoflook en hak fijn. Was de tomaten, de prei en de selder. Snijd de prei en de selder in ringetjes en de tomaten in blokjes. Verhit olie in een grote koekenpan en wacht tot het goed heet wordt. Doe er de knoflook en de ontdooide edamame in. Bak bruin, voeg de tomaten, de prei en de selder toe. Laat zo'n 5-10 minuutjes stoven. Snijd ondertussen de shiitakes in reepjes en voeg ze toe. Voeg de uien ook toe. Breng op smaak met een scheut sojasaus en stoof gaar. Serveer met een restje aardappelen of stoom er wat rijst bij. Smakelijk!

Edamame

gedopte 

peulen

Vanwege mijn Aziatische achtergrond en mijn vegetarische voorkeuren, zijn jonge sojabonen iets dat hier geregeld op tafel komt. Het zijn ook de enige bonen die mijn zusje lust. We hebben een kieskeurige eter hier in huis, maar dat ben ik ook natuurlijk ;) En behalve het feit dat er hier niets anders in gaat, is er nog een andere reden om ze te eten: ze zijn supergezond! Behalve bij je avondeten als vleesvervanger, kun je ze namelijk ook knabbelen als tussendoortje. Weinig snacks zijn zo gezond en op Internet lees je dat ze steeds populairder worden. Er zijn zelfs vegetarische salades waar edamame in is verwerkt! In het begin wist ik niet wat het was, want wij noemen het anders, maar ik ben er gauw genoeg achtergekomen. Je koopt ze in de toko. Je kunt ze zowel gedopt als ongedopt kopen en ze zijn makkelijk te bereiden. Gewoon een pot op het vuur zetten, water laten koken en de bonen erin gooien. De gedopte gooit mijn mama soms in een koekenpan met wat arachide-olie, wortel en ui. Als je ongedopte koopt, bijt je de peul open en kun je de bonen zo opeten. Lekker!

Net zoals alle sojaproducten, zijn ze rijk aan isoflavonen waardoor ze klachten bij de menopauze kunnen verlichten. Dus net zoals alle sojaproducten is het een beetje betwijfelbaar of dat uiteindelijk gezond is of niet, maar rond soja zijn er nog veel onopgeloste mysteries en het is nog te vroeg om er zinnige uitspraken rond te doen.

Voedingswaarde per 100g: 81 kcal, 8.47g eiwitten, 4.45g vet waarvan 0.617g verzadigd, 6.53g koolhydraten waarvan 0.43g suiker, 0.8g vezels.

Miso + recept

Miso is een veelgebruikt ingredient in de Japanse en macrobiotische keuken en een superontbijt. Reden te meer om het eens in huis te halen en zelf te proberen! Het is gemaakt van gefermenteerde sojabonen waardoor het beter te verteren is dan 'gewoon' soja. Van miso zijn er verschillende soorten, ik heb de rijstvariant van Danival. Ingredienten: soja, volle rijst (41.5%), ongeraffineerd Atlantisch zeezout, gist.
Hele pure, natuurlijke ingredienten waar niks mis mee is! Soja als peulvrucht en rijst als graan bevatten beide fytinezuur, maar door het fermentatieproces is dit voor een groot deel gereduceerd. Bovendien gebruik je in misosoep maar een heel klein beetje, waardoor je redelijk weinig binnenkrijgt.
Voedingswaarde per 100g: 142.5 kcal, 10.2g eiwitten, 12g koolhydraten, 4.2g vetten

Nu, aan de slag! Wat heb je nodig voor een lekker soepje waar je zowel 's ochtends als 's avonds je buik mee kunt vullen?
Ingredienten voor 4 personen
- 1 ui
- 2 teentjes knoflook
- 2cm gember
- 1 grote wortel
- 3cm kombu
- 2 el miso
- sojasaus
- handvol gedroogde shiitakes
- 225g noedels, bij voorkeur boekweit
- 1l water
- olijfolie
- 1el Aziatische rijstazijn
- 150g tofu

Werkwijze
Pel en snipper de ui, gember en knoflook. Was de wortel en snijd fijn, desnoods met behulp van een rasp. Verhit wat olijfolie in een grote pan en fruit de ui. Voeg wortel, gember en knoflook toe. Bak dit 5 minuten. Voeg er een liter water, de shiitakes en kombu aan toe en laat 20 minuten koken op zacht vuur. Kook ondertussen in een andere pan de noedels. Snijd de tofu in kleine blokjes. Verhit nogmaals olijfolie in een wok en bak de blokjes tot ze goudbruin zien. Voeg een beetje sojasaus toe en laat helemaal intrekken in de tofu.
Zet het vuur uit en neem wat kookvocht uit de pan. Los hierin de miso op.
Verdeel de noedels over 4 kommen, schenk er de soep en de opgeloste miso bij en strooi er de tofublokjes overheen. Smakelijk!

Recept: cacaosmoothie

Toen ik deze week een pakje "Tofu Silken Style" in onze koelkast zag liggen, sprong mijn hart al op want ik dacht dat ik deze smoothie zou kunnen maken. Helaas. Toen ik het vandaag open wilde knippen - ja knippen, want het is tofu in brik - zag ik er ineens op staan "Extra Firm Tofu Silken Style". Aargh, om gek van te worden! (Silken tofu is zijdezachte tofu, maar blijkbaar bestaat er ook extra stevige tofu in silken style, weer iets bijgeleerd.) Toch wil ik het recept met jullie delen want het lijkt me heerlijk, en bovendien is het eiwitrijk en koolhydraatarm door de tofu. En als ik op een dag toch een pakje silken tofu weet te scoren, zal ik de foto erbij zetten.

echte silken tofu

tofu firm silken style

zo kwam het uit het brik glijden

Ingredienten voor 1 smoothie
- 75g extra zachte tofu
- 2 el sojayoghurt (of gewone, voor een niet-vegan variant)
- 1 dl water
- 1 el (rauwe) cacaopoeder
- 1/4 tl vanille-essence
- 1/2 tl kaneel

Werkwijze
Heel simpel. Gooi de ingredienten in de blender of een mengkan en blender/mix met de staafmixer.
Smakelijk.

Smeertofu

Sommige dingen in deze wereld zijn echt geweldig. Zo ook deze smeertofu van Seven Arrows (van Maya Seitan, een kleinschalig bedrijf dat tofu, seitan en mochi op biologische wijze produceert). Als vegetarier of veganist is het niet altijd vanzelfsprekend om iets te vinden dat je op je brood kunt doen en altijd dat zoete komt op een bepaald moment je neus uit. Als vegetarier kun je dan nog altijd alle soorten kaas eten, maar als veganist is dat al wat moeilijker. Natuurlijk zijn er zowel in de gewone als de biologische supermarkt tegenwoordig steeds meer alternatieven: pindakaas en andere notenpasta's, hummus, exotische spreads en nepvlees. En toch ben je op een bepaald moment alles beu. Wat een geweldige ontdekking is het dan om dit in de versafdeling aan te treffen! Op zich ben ik echt geen zuiveleter: ik heb werkelijk waar een hekel aan kaas en het enige dat erin zou gaan is philadelphia met kruiden. Dus om te zeggen dat ik het mis: nee.
Toch is dit product superlekker en gezond (tenminste, als je er niet van overtuigd bent dat soja ongezond is). Eigenlijk is het ook heel makkelijk om zelf te maken, maar dan raad ik je aan om zijden tofu te nemen.

Ingredienten: tofu (water, sojabonen, nigari), zonnebloemolie, appelazijn, zeezout, kruiden
Voedingswaarde per 100g: 162 kcal, 10.24g eiwitten, 12.95g vetten, 1.16g koolhydraten

Calorie-arm en lekker. Je proeft echt heel goed het zure van de appelazijn en volgens mij is het nog lekkerder met wat bieslook erop! Ik heb het vanmiddag gegeten op essenenbrood met komkommer en daikonkiemen en dat beviel prima. Je zou het ook als sausje kunnen gebruiken voor bijvoorbeeld pita of falafel (denk aan looksaus met een paar teentjes look erbij!) of in je pasta, dan krijg je een romige 'kaas'saus. Als dip voor groentes is ook wel aan te raden. Kortom, veelzijdig, gezond (geen rare ingredienten en uitstekende voedingswaarde) en makkelijk zelf te maken. We love it!

Tofusalade

Als vegetarier of veganist heb je het niet altijd makkelijk, zeker in het begin is het heel wat zoeken naar wat je wel en niet zou moeten eten. Op brood is het vaak nog lastiger. Er zijn ook veel mensen die geen of slechts weinig brood eten en bij de lunch prima een slaatje kunnen eten, maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen die mogelijkheid heeft. Ik, bijvoorbeeld. Als scholier is het vaak lastig en vervelend om eten mee te nemen, en in een refter waar je amper 20 minuten de tijd hebt om te eten (als je op tijd beneden geraakt tenminste) is het een onaangename ervaring om zoiets dat veel tijd nodig heeft om te kauwen als sla, mee te nemen. Dus dan ben je wel op brood aangewezen. En stiekem vind ik brood ook heel erg lekker, en kan me niet voorstellen dat ik het nooit meer zou eten.

Lekker met komkommer en kiemen (die heb ik nu even niet in huis)

Vegetariers eten vaak nog (pinda)kaas, maar als veganist had je tot voor kort in de supermarkt alleen nog maar de keus uit jam, jam en nog eens jam. Dat ben je natuurlijk gauw beu, en dan moet je een beetje experimenteren.
Er zijn vele dingen die je toch nog op je brood kunt doen, hummus is denk ik het bekendste. En ook al is het superlekker, soms wil een mens iets anders. Voor ik notenpasta's en dergelijke durfde te eten (ik had een keer in mijn leven pindakaas gegeten, dat was verschrikkelijk!) vond ik dit. Salades op basis van tofu en/of tempeh en/of seitan voor op je brood, zoals vleeseters kip curry en tonijnsalade hebben. De eerste variant ooit die ik had gegeten, was deze tofu-broccolisalade. Te koop voor 2.30 euro, 170g in de meeste natuurvoedingswinkels.

De ingredienten zijn redelijk goed: tofu (water, sojabonen, stremsel: nigari en calciumchloride) 41%, broccoli 35%, zonnebloemolie, ajuin, sojafiltraat (soja, water), zeezout, kruiden, graanazijn.
Voor de naam 'tofusalade met broccoli', zit er behoorlijk wat tofu en broccoli in, samen 76% en er zijn vele dingen waarin de ingredienten slechter zijn. Voor de rest is het redelijk zuiver: olie voor gezonde vetten, azijn, zeezout en kruiden voor de smaak. Het enige dat ik me afvraag, is wat sojafiltraat is... Daarover later meer.

De voedingswaarde per 100g: 158 kcal, 5g eiwit, 1g koolhydraten, 14g vet. Eigenlijk de perfecte samenstelling voor op brood, omdat brood al koolhydraten bevat, dus zou je het moeten combineren met iets eiwits- of vetrijks om een overkill te voorkomen. Ook een mager belegje in vergelijking met bijvoorbeeld zalmsalade dat soms wel 400 kcal/100g bevat, dus geschikt voor lijners.
Het was fijn om dit met jullie te delen!

Sojamelk

Eerder heb ik het over yofu gehad, waarbij ik vooral blij was dat er een product zoals Sojade bestond met weinig toevoegingen, maar dat betekent niet dat Provamel een slecht merk is! Hun producten zijn CO2-neutraal, wat wil zeggen dat ze de broeikasgassen die ze uitstoten bij de producten, compenseren door bijvoorbeeld projecten te steunen. Een pluspunt! Provamel is het biologische zusje van Alpro Soya, maar beide hebben enkel niet genetisch gemanipuleerde sojabonen gebruikt.
Vroeger kocht ik altijd de ongezoete sojamelk van Alpro, maar er zaten toch flink wat stoffen in die ik liever niet wilde eten. Toen ik voor de eerste keer een natuurvoedingswinkel binnenkwam, zag ik in een oogopslag dat de biologische sojamelk helemaal niet duurder was. Geen enkel argument om het niet aan te schaffen dus! En toen ik laatst weer in de natuurwinkel was, wist ik dat dit nog steeds het product zou zijn dat ik in de toekomst zou meenemen. Hoewel ik soms ook amandelmelk drink, bevalt het me niet dat er daarvoor tapiocazetmeel wordt gebruikt. Bovendien is amandelmelk ook veel duurder.

De ingredienten bestaan maar uit 2 dingen: water en gepelde sojabonen. Beter kan niet. De voedingswaarde valt goed mee: 35 kcal per 100g, vergelijkbaar met magere melk, maar dan met 2.1g vet (waarvan 0.4g verzadigd).  Sowieso drink ik nooit melk als melk, maar gebruik het in bereidingen dus de smaak is voor mij goed genoeg, lekker neutraal. Er wordt in vraag gesteld of soja nu zo gezond is, maar zoals bij alles geldt: met mate kan geen kwaad, zeker omdat er oestrogeenachtige stoffen in soja zitten en ik die best kan gebruiken ;)
Voor 1l betaal je 1.65 euro. Een koopje als je het mij vraagt. Ik eet vaker yofu, maar sojamelk is zeker een welkome afwisseling.

Yofu

Als wannabe veganist eet ik het liefst zo weinig mogelijk dierlijke producten, en toch ben ik dol op yoghurt met muesli. Nu, dat gaat natuurlijk niet! Gelukkig bestaat er een alternatief voor: sojayoghurt of ook wel yofu genoemd. In het begin at ik die van Alpro, maar laten we eens naar hun ingredienten kijken.

Ingrediënten

water, gepelde sojabonen (7,9%), suiker, tricalciumcitraat, stabilisator (pectine), zuurteregelaars (citroenzuur, natriumcitraat), zeezout, aroma (), vitaminen (B12, D2), emulgator (lecithine), yoghurtculturen / -fermenten (S. thermophilus, L. bulgaricus), antioxidanten (ascorbylpalmitaat, tocoferolrijke extracten) (*= 15% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid)

(bron: http://www.alpro.com/benl/variatie-op-yoghurt)

Nu, goed en wel dat we een lekkere variant hebben op die vieze koemelkproducten, maar deze staan me toch wel flink tegen. Als derde ingredient suiker? En wat doen die antioxidanten, stabilisatoren en zuurteregelaars in mijn yofu? Weg met die troep! Er moet toch een betere oplossing zijn?

En ja hoor, die vonden we bij Provamel, het biologische zusje van Alpro. De voedingswaarde is ongeveer hetzelfde, en de prijs is zelfs goedkoper. Het is wel enkel bij natuurwinkels te verkrijgen, dus zul je een ommetje moeten maken bij je supermarkt, maar laten we eens kijken wat er verbeterd is. (Even vermelden: ze hebben heerlijke fruitsmaakjes, maar die eet ik niet.)

Ingredienten

• water
• gepelde sojabonen * (7,9%)
• tapiocastroop *
• stabilisator (pectine)
• maïszetmeel *
• zuurteregelaar: citroenzuur
• zeezout
• Bifidobacterium
• yoghurtculturen / - fermenten: S.thermophilus, L. bulgaricus)

* = afkomstig van biologische landbouw
(bron: http://www.provamel.be/NL_BE/Producten/Soja_yoghurt_variatie/soja_yoghurt_variatie_Natuur/257/)
De suiker is vervangen door tapiocastroop, maar nu bevat het nog steeds een stabilisator en een zuurteregelaar. Bovendien wil ik geen maiszetmeel in mijn eten! Niet te vergeten dat die tapiocastroop ongetwijfeld een hoge ecologische voetafdruk heeft...

Dus de zoektocht ging verder, en ik vond sojade. De sojabonen komen uit Frankrijk! Zoals jullie kunnen zien, zijn deze ingredienten simpelweg geweldig: sojadrink 99.8% (water, gepelde sojabonen uit Frankrijk), geselecteerde fermenten. Geen stabilisator en geen zuurteregelaar, ik sprong bijna een gat in de lucht!
Qua voedingswaarde is het een beetje anders: 51 kcal per 100g, dus 1 kcal meer maar het had erger gekund. Ook minder vezels, maar dat komt waarschijnlijk omdat hier geen zetmeel in zit. En tot slot zit er iets meer vet in, maar we weten dat de vetten uit sojabonen gezond zijn dus geen probleem. Het enige nadeel is de prijs: 1.81 euro voor een pot van 400g tegenover 1.69 euro voor een pot van 500g (Provamel). Maar wat is nu belangrijker, mijn portemonnee of mijn gezondheid? Duh, gezondheid! Voortaan gaan we dit dus eten.

Ik vind het echter bedroevend hoe weinig moeite er tegenwoordig wordt gedaan om echt gezonde producten te vinden, ook in natuurvoedingswinkels zit er in zowat alles of bruine rijststroop of maiszetmeel. I don't need that in my food! Gelukkig geeft Sojade het goede voorbeeld en ik hoop dat er in de toekomst nog meer producten zoals dit zullen komen, zodat onze voeding zo schoon mogelijk is.

Noot: dit is geen aanval op mensen die nog wel Alpro of Provamel eten, want dat heb ik meer dan een jaar ook gedaan voor ik overschakelde. Je moet je eigen weg hierin zoeken en ik heb er bewust voor gekozen zo weinig mogelijk toevoegingen als mogelijk te eten. Als dit voor jou te radicaal is, ook prima. Elk stapje is er eentje, zowel voor de planeet als voor je eigen lijf! 

Vleesvervanger: tofu

Tofu, tahoe, tofoe of sojakaas. Hoe je het ook wilt noemen heeft geen belang, maar het is een zeer veelzijdig voedingsmiddel. Tofu wordt gemaakt met sojamelk, dit wordt gestremd. Eigenlijk bijna hetzelfde procede als kaas maken, vandaar de naam 'sojakaas', alhoewel ik tofu verkies. In het Chinees heet het trouwens dou fu, en de dou betekent boon. Heel erg logisch, aangezien het van sojabonen wordt gemaakt!
Tofu bestaat er in vele varianten, van heel hard tot zijdezacht, of ook wel 'silken' tofu genoemd. Hoe harder, hoe meer kcal en eiwitten. De  gemiddelde voedingswaarde van tofu per 100g is zo'n 125 kcal, 7g vet, 11g eiwit en 6g koolhydraten. Het vet is van nature aanwezig in de sojabonen, dus daar hoef je het niet voor te laten want het is gezond vet. Tofu is een ideale vleesvervanger in die zin dat het vrijwel smaakloos is en in vele bereidingen te gebruiken is, zelfs rauw door de salade als bijvoorbeeld vervanging van je kaas. Afkruiden met edelgistvlokken en die kaas komt je huis nooit meer in! Hoewel het ook zonder kaassmaak best lekker is, natuurlijk.

Silken tofu uit de Chinese winkel. 20% meer calcium dan 'gangbare' tofu!

Verder kun je tofu prima verwerken in taart of broodbeleg zoals tzatziki. Er bestaat ook gerookte tofu, dit heeft een bacon achtig smaakje. Zelf heb ik het nog niet uitgeprobeerd, maar rooktofu bevat iets meer kcal.
Tofu neemt alle smaken aan die je het geeft, dus de kunst is om het goed te marineren en af te kruiden, want anders is het vrij smaakloos. De klassieker in de Chinese keuken is 'ma po dou fu', dit is een pittig gerecht met rundsgehakt, maar wij eten het natuurlijk zonder.
En silken tofu tot slot is heerlijk in (noodle)soep!
Kortom, tofu is veelzijdig voor al je bereidingen, een ware kameleon. Er wordt gewaarschuwd voor negatieve effecten van soja, maar daar is tot op heden weinig zekerheid over en zolang je niet overdrijft, kan het geen kwaad zo een keer of twee in de week tofu te eten.
Smakelijk!

Vleesvervanger: tempeh

Tempe van bio-time

Wat is tempeh?

Tempeh is een soort koek/worst van gefermenteerde sojabonen waaraan een schimmel is toegevoegd. Het is licht verteerbaar en redelijk calorie-arm. Deze bevat 117 kcal/100g, al bevatten de meeste er meer. Je hebt ook gerookte tempe, die een beetje naar bacon smaakt, maar dat heb ik nog nooit gegeten.

Hoe moet je het gebruiken?

Tempeh heeft een redelijk bittere smaak, vooral als je het nog nooit hebt gegeten, maar hier geldt: doorbijten. Na een aantal keer wen je eraan en zul je het zelfs lekker vinden! Je kunt het ook omschrijven als "nootachtig". Het is veelzijdig en heeft een stevige structuur, waardoor je het prima kunt bakken in een pan. Dan zul je krokante repen/stukken krijgen, als je de tempeh alleen bakt. Het kan ook prima in roerbakgerechten, pasta of met rijst, en dan zal het iets zachter worden, maar dus ook geschikt voor bij je aardappel-groente-vleesmaaltijden.

Gezondheidsvoordelen?

Sojaproducten zijn (relatief) gezond, al bestaan er discussies over de isoflavonen, maar ik geloof niet dat het kwaad kan als je niet elke dag alleen maar soja eet. Variatie is het sleutelwoord. Doordat de sojabonen gefermenteerd zijn, wordt er een betere verteerbaarheid gecreeerd maar de hoogwaardige eiwitten worden behouden. Het is ook veel minder vet dan tofu. De isoflavonen zouden de klachten bij de menopauze verlichten en het risico op borst-, prostaat- en darmkanker verminderen. Verder is het vrijwel vrij van verzadigd vet en verlaagt het het cholesterolgehalte in je bloed. Er wordt ook gezegd dat mensen met nierproblemen er baat bij hebben dierlijke eiwitten te vervangen voor tempeh.

Redenen genoeg om het eens te proberen?