Het is inmiddels al een hele tijd geleden dat ik het NON*FISH*A*LI*CIOUS kookboek heb gelezen, maar geloof het of niet, vandaag is Dos Winkel, de stichter van Sea First Foundation naar mijn school gekomen! Hierbij werd een samenvatting vertoond van zijn nieuwe film, Sea The Truth: de zorgwekkende toestand van onze oceanen. Ik vond het uiterst interessant en zat op het puntje van mijn stoel. Bepaalde dingen wist ik al (overbevissing, vervuiling van de oceanen door (micro)plastic, de bijvangst die zomaar overboord wordt gegooid) maar het was toch indrukwekkend om er zo dichtbij te zitten, er nog eens mee geconfronteerd te worden. Ik werd er letterlijk stil van en ik besef meer en meer dat gezondheid niet alleen slaat op de dingen die je met jezelf doet en je zelf eet, maar dat de gezondheid van de omgeving waarin je leeft minstens net zo belangrijk is. De aarde bestaat voor meer dan driekwart uit water, en dat water zijn we aan het vervuilen maar erger nog: we vernielen het leven dat erin zit. Voor onze zuurstofvoorziening zijn we echter nog meer afhankelijk van het plankton in de oceanen dan van de tropische regenwouden op aarde. Moest al het leven in de zee verdwijnen, zou het voortbestaan van alles op aarde in groot gevaar komen. Bovendien zijn al die gifstoffen die in het water - en dus in de vissen en zeedieren - terecht komen zeer schadelijk voor onze gezondheid, aangezien we die uiteindelijk opeten. Ik ga niet de hele documentaire vertellen, die moet je zelf écht zien als je enigszins begaan bent met je eigen gezondheid en het lot van de aarde en de toekomstige generaties.
Maar zoals Dos Winkel zegt: je vork is je machtigste wapen. Als jij ervoor kiest geen vervuilde of bedreigde vis meer te eten, geen magische visoliesupplementen te kopen en geen garnalen te eten en we dit met zijn allen doen, zal de overheid hopelijk twee keer nadenken voor het subsidiëren van de visserij!
Zo jammer dat er nog zoveel in plastic verpakt wordt. Kijk maar in de groente- en fruitschappen van de supermarkt.
BeantwoordenVerwijderenOok in scrubcreme zit plastic, ik scrub tegenwoordig met suiker of zout of zand.
Voorts al die producten die van plastic zijn gemaakt ter vervanging van de houten of metalen exemplaren, omdat ze langer mee zouden gaan...? Zoals bijvoorbeeld keukengereedschap: gardes, opscheplepels, vormstekers, taartvormen en dat soort dingen. Van metaal (of hout) voldeden ze toch?
Maar de consument wil tegenwoordig vooral gemak.
Net zoals er zijn: e-bikes, e-books en ander elektr(on)isch spul wat vroeger gewoon zonder batterijen ed. volstond.
Gemak dient de mens en zolang "wij" met nog zovelen zijn en zolang alles geld oplevert en de wereld nog om geld draait, zal er niet zo gek veel veranderen, ben ik bang.. :(