Witloof

Witloof, witlof, chicon of Brussels lof. Hoe je het noemt, maakt niet veel uit, maar omdat het winter is ligt er weer volop witloof in de winkel! Door de uitgesproken bittere smaakt lust niet iedereen het, en ik ben daar het voorbeeld van, maar je kunt het leren eten.
Gekookt moet ik er nog steeds niet van hebben, maar rauw als basis voor een salade is het best te pruimen :-)
Witloof met ham en kaassaus moet je me echter niet voorschotelen, yak.
Het is een hele calorie-arme groente, bevat vitamine C, B1, B2 en PP en interessante spoorelementen: selenium en foliumzuur. Door het hoge kaliumgehalte heeft het een vochtafdrijvend effect en is het gunstig voor mensen met een hoge bloeddruk door te veel natrium (net zoals o.a. bananen). Om de bittere smaak te camoufleren, wordt het vaak bereid met suiker maar suiker is DE boosdoener, dus dat doen wij niet. Als je per se iets zoets wil bij je witloof, kun je het met gedroogd fruit proberen: rozijntjes of dadels. Eventueel in een salade wat appel en/of peer erbij, jum. Je kunt ook natuurlijke zoetstoffen gebruiken zoals agavesiroop of stevia.
Er bestaan 2 soorten witloof: afkomstig uit hydrocultuur of volle grond. Het spreekt voor zich dat de volle grond variant veel smaakvoller is, maar helaas ook prijziger. Het is in ieder geval een topgroente voor de wintermaanden, geniet ervan.