Ik betrap mezelf er weer op dat ik de weg kwijt ben. En ik durf niet meer op mezelf te vertrouwen. Uit ellende van al die verschillende adviezen die ik langs mijn oren geslingerd krijg, heb ik me op junkfood gestort. Nou ja, voor andere mensen valt het waarschijnlijk reusachtig mee, maar voor mij is het behoorlijk slecht. Ik heb enkele (zes) sneetjes speltbrood weggewerkt. Oeps. Op zich zou dat nog niet zo erg zijn, maar het voelt vooral niet goed omdat mijn lichaam er geen behoefte aan had: geen honger, niks. Het is een combinatie van factoren geweest en de doorslaggevende factor is dat ik me niet goed in mijn vel voelde.
Eigenlijk is het de omgekeerde wereld. Dit kan toch nooit de bedoeling zijn van al die gezondheidsgoeroes?
Het is voor een stuk ook aan mezelf te wijten, natuurlijk. Ik heb mezelf niet goed genoeg afgeschermd maar me (te) enthousiast gestort in allerlei uiteenlopende theorieën. Grote boosdoener: al die nieuwe boeken. Denk aan Het twee dagen dieet, Het metabolismedieet, Broodbuik, 100% suikervrij en ga zo nog maar even door. Plus allerlei blogs op Internet, en dan vooral paleo, 80/10/10 en raw vegan. Zo ontzettend jammer dat ik terug van mijn eigen pad afwijk hierdoor, maar door deze confrontatie probeer ik er weer even bij stil te staan, want uiteindelijk gaat het niet om wat nu hét beste dieet zou zijn aangezien dat waarschijnlijk niet bestaat. Wij allen zijn zó ontzettend verschillend, wat voor de één werkt hoeft nog niet voor de ander ook te werken.
Ik vermoed dat ik niet de enige ben met dit probleem: ontzettend veel mensen zijn perfectionisten en we willen het allemaal goed doen. Dat gaat gewoon niet, wetenschap verandert voortdurend. Dus hierbij kom ik dan terug op het advies dat ik al eerder heb gegeven: luister naar je lichaam. Dit kost tijd. Ik ben al zo'n 2 jaar bezig en weet nog altijd niet precies waar ik heen aan het gaan ben. Het doel is uiteindelijk ook niet belangrijk, het gaat om de weg die je bewandelt. De fouten die je maakt en waaruit je leert en de dingen die je gelukkig maken. Ik merk dat de hoeveelheid brood in mijn dieet steeds minder wordt, wat me echt verbaast, want ik ben al ontzettend lang verknocht aan brood. Toen ik gezonder ging eten, verving ik het gewoon door gezonder brood. Maar ik heb er geen behoefte meer aan.
Graan maakt wel nog deel uit van mijn eetpatroon. Muesli, havermout, rijstwafels en knäckebröds. Pasta en rijst. Ik zie wel of ik die weglaat of niet. Op dit moment voelt het oké. En af en toe brood als ik daar zin in heb. Er is niemand met een bestraffend vingertje dat jou kan vertellen wat jij moet doen en laten. Dat zou je ook niet mogen toestaan, want tirannie zorgt ervoor dat we ons willen verzetten. Een coach daarentegen is wél handig. Iemand die je begeleidt en jouw vragen beantwoordt, maar het uiteindelijke beslissen aan jou overlaat. Probeer hier onderscheid in te maken.
Ik wens jou oprecht een goede gezondheid toe, want pas als we ziek worden, beseffen we wat ons lichaam allemaal voor ons doet. Ook al lijkt de weg eindeloos lang, geef niet op. En doe nooit iets dat niet goed voelt. Dit betekent niet dat je bepaalde dingen nooit zult doen, want op een bepaald moment zullen sommige dingen wél goed voelen en andere niet meer. Geloof in jezelf en je eigen dynamisch proces, want ik geloof in jou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten